kelimeler sanki ıslak çimento gibi tekrarladıkça yığın artıyor zamanla soğuyor ve sertleşiyor. ulaşmak istenilen kalenin duvarları yükseliyor, duvarlar yükseldikçe imkansıza bakan gözlerimiz, tekrarın iyi sonuçlar vermesi gerekmez miydi? insan bünyesinde tam tersi...
tekrarlıyoruz ama değişen tek şey karşımızdaki sur un sürekli artan yükseliği.
