çoğu gün birbirine benzer şekilde doğar, çoğu bebek birbirine benzer şekilde ağlar, çoğu çocuk oyun oynamayı sever ama hepsinin şekli birbirinden farklıdır.
aynı şeyleri tekrarlamak; doğmayı, ağlamayı, oyun oynamayı hep aynı görmek ve aralarındaki farklılıkları ayırt edemeden yaşamaktır.
yaşananlar birer birer benzemeye başlarken, hislerin yozlaşması kaçınılmaz. tekrara bağlayan anlar yapışıyor ellerimize, bakışlarımıza, aşklarımıza.
