sürekli anne diye bağıran apartman bebeleri

entry39 galeri0
    14.
  1. sürekli gecekondu diye bağıran ankara bebeleri gibidir.
    0 ...
  2. 13.
  3. nostalji, dejavu yaşatan bebelerdir.
    şimdi onları duyunca hepsini dövmek, başlarından aşağı su dökmek, siktirin gidin burda bağırmayın diye tepkiler vermek istesek de, biz de yaptık zamanında. bizi nerelerde yazdılar acaba.
    0 ...
  4. 12.
  5. gırtlaklarına her türlü nesne sokmak istediğim bebeler. bi susun aq bi susun yaa.
    1 ...
  6. 11.
  7. işte pek çok kişinin hayatının ağzına sıçan şeylerden birisidir bu.
    1 ...
  8. 10.
  9. bizim alt katta var bir tane. her gün anne diye usanmadan bağırır. hayır kardeşim biz de çocuk olduk da zırt pırt yukarı anne diye bağırmıyoduk. ben bir su istemek için bağırırdım o da 40 yılın başı bir. annesinde iş yok ki çocuğunda iş olsun.
    1 ...
  10. 9.
  11. annem çağırmasa da biraz daha oynasam diye düşünen sokak veledlerinin tam ters grubudur.
    0 ...
  12. 8.
  13. çivili sopa alıp tekme tokat dalmak istediğim bebelerdir.
    1 ...
  14. 7.
  15. bir de bunların, tuvalette "annneeeeeeee bittiiiiiiiii" diye bağıranları mevcuttur. her sabah havalandırma boşluğunda yankılanır sesleri. *
    4 ...
  16. 6.
  17. 5.
  18. aslında sadece anne diye bağırmıyorlar.

    bakınız şu an yurttan sesler velet korosu olaraktan aynen şöyle bağırmaktalar;

    --spoiler--
    biiiiir ikiiiii üüüüüç ireeem seniii seviyoooruuuuuzzzzzz, ooooo yeeeeeesss ahehuehehaheuehehehe
    --spoiler--

    ?
    3 ...
  19. 4.
  20. aynı dertten muzdaripim şu sıralar. bir komşu var çocuğunun adı mert. sabahtan akşama kadar mert, mert... biz artık ona kendi aramızda şu kadın yine mertliyor diyoruz. zaten diğer çocukların anne, anne... demeleri devam ediyor bir yandan da bu kadın mertliyor. şimdi Allah'tan ramazan geldi de bağıracak hal bulamıyor herhalde.
    1 ...
  21. 3.
  22. bir de şöylesi var.
    -biiir ikiii üçççç
    koro halde senkronize bağırarak
    -semiha teyzeeeeee

    klavyeyi atasım geliyor kafalarına.
    8 ...
  23. 2.
  24. doğurup sokağa atma psikolojisinin verdiği sonuçtur.
    5 ...
  25. 1.
  26. lan olum hepimiz çocuk olduk, hepimiz bıcır bıcırdık bir zamanlar, hepimiz yaramazdık, fırlamaydık, ele avuca sığmazdık falan ama, yok lan, biz bu kadar itici değildik olum. yoksa öyle miydik?

    ben ki, çocuk delisi bir adamımdır, yani şu gün evlensem 27 tane çocuk yaparım, o derece. ama bu sıpalar, yemin ediyorum çocuk sevgisi namına bir şey bırakmadı bende. sabahtan akşama kadar susmuyorlar, sokaktan yukarı dikiyorlar kafaları, her biri apartmanın ayrı bir katına doğru haykırıyor; annneeeeeeeğğğğ annnneeeeeeeğğğğ... o anneler de ne bok yiyolarsa, biri de çıkıp; ne var yavrum, derdin nedir, ne böğürüyorsun? demiyor.

    ben geceleri uyuyan bir insan değilimdir, genelde gündüz yatarım, lakin bu veletler yüzünden doğru düzgün uyuyamıyorum. uykumun arasında annneeeeğğ diye böğüren bir çocuk sesi duyunca da, ister istemez, mevzu bahis anne kişisini, pek de hoş olmayan şekillerde rüyamda görüyorum.

    mesele de ne biliyon mu?

    -annnneeeeeğğğğ, anneeeeeğğğğ, annneeeeeğğğ
    +ne var yavrum?
    -topumu atsana

    ya da;

    -annneeeeeeğğğğ
    +efendim çocuğum?
    -karnım acıktı...

    lan hele bir de, bunların çocuklukla ergenlik arasında olanları var ki, evlere şenlik... o nasıl bir sestir, o nasıl bir böğürmedir allahım yalebbim ya. beynimin duvarlarını kemiriyor yemin ederim.

    bu veletler yüzünden, gıyabında sövdüğüm tüm annelerden de özür diliyorum. ama ne yapayım ya... eşşek sıpaları...
    32 ...
© 2025 uludağ sözlük