- bardak yok mu olum orda?
+ var.. kimilerine göre var açıkçası.
- sana göre yok mu yani?
+ var.
- bak sıcaktan zaten kafam dönmüş.
+ he sinirini bizden çıkar.
- kaçma daha bulaşıklara yardım edecen.
+ banane bee biz maç yapacaz.
- gel dedim... akşam gelirsin sen.
+ ehehehhehehe.
+nerden geldin sen oğlum dağdan mı?
-ya anne bardak kirlenmesin diye
+lan oğlum eline noldu kirlendiyse yıkarsın
-ya anne erkek adam bardak mı yıkar
+oğlum nerden öğreniyorsun bu lafları sen
-anne ya belgeselde gördüm erkek aslan benim gibi içiyordu suyu babam bana aslan parçası demiyormu ?
+oğlum aslanın her yaptığını yapıcak mısın sen böyle ?
-başka ne yapyorlar ki söyle de yapıyım anne
+sen yakında çalıların arasına da sıçmaya başlarsın evladım
-yuppiii aslanlar hakkında yeni bir şey daha öğrendim anne
+eyvahlar olsun evdeki saksılara yapmasa bari çalı bulamayıp...
-bak ya şuna bak
+ehe bende tam bardak alıyodum
-ya milyon kez söyledim ** içme böyle diye
+öff anne herşeyime karış
-dudağına zımbalarım o sürahiyi
+hönkkkk!
- oğlum o gördüğün sürahi varya.....
+ anne yuh saçmalama ne biçim laflar bunlar gerisini getirme anne lütfen beni nefret ettirme kendinden.
- onu yıka.
kafa geriye doğru yatmış, sürahi ağız ile bir olmuşken anne görülür. ilk şok anı atladıldıktan sonra yavşakça bir sırıtış ortaya çıkar ki bireyin pişmalığı had safhadadır. ancak bu pişmanlık yapılan yanlıştan değil dikkatli olmamaktan ileri gelir.
çok koyar insana. küçükken tvde varoş dizisi izliyordum, tam da bu sürahi dikme meselesi vardı, ççocuk terli terli bir içiyordu ki sormayın! hemen gittim ve altın sürahimizi kafama diktim, tam o sırada annem;
+ cool inanmıyorum! kaç kere dedim o varoş çocuklarla oynama diye! böyle namodern şeyi nasıl yaparsın nasıl? madam katty, madam katty! çabuk psikoloğumuz dr. hanks'i ara, çabuk!
- annecim çok özüy dileyim.
+ sus cool sus! beni çok büyük hayal kırıklığına uğrattın! şimdi derhal odana gidip boş bir kağıda altın kaleminle 200 kere i'm sorry mama! yazıyorsun! bir haftada beyzbol oynamak yok sana!
-of mami ya of!
