devamlı alışveriş yapılan evin altındaki bakkalın önünden geçiliyorsa gerceken utanılarak yapılan iştir.
o utançtan kurtulmak için yapılacak en doğru hareket bakkalda satılmayan eşyaların bulunduğu poşet diğerlerinin önüne getirilerek bakkalın gözüne sokulma tarzında olacaktır. bu davranışla sende olmayan malları marketten alıyorum aman yanlış anlama olacaktır.
yaşadım yaşıyorum yapıyorum.
süpermarket poşetleriyle bakkalın, önünden geçerken iki durum vardır. ilki bakkal ile eğer, samimi değilseniz poşetlerin görünmesi sorun değildir. şayet samimiyseniz işte o zaman sıkıntı olur. bakkal size bir şey söylemez fakat o insanın yerine kendinizi koyunuz hiç iyi şeyler düşünmez. bu gibi durumlarda süpermarket alışverişlerini geceleyin yapmak en mantıklısı. hem bakkalın, gururu kırılmaz hemde siz racona ters hareket etmemiş olursunuz.
işte o an, tam da o an fonda ferdi Tayfur'dan "sen de mi leeeeeylaaaaa, sende mi leeeeylaaa" şarkısı çalar..
Sizi gören bakkalın aniden yüzü düşer, bakkal naçar, bakkal aldatılmış, bakkal başkasının çıtır çıtır ekmeklerine gemlikden yeni gelmiş zeytinlerine yenik düşmüş, bakkal biçare..!
Bunu gören, mıstır masıl aniden zıplar raftan, ağzınızın ortasına uçan tekme atar, neye uğradığınızı anlamadan ace reklamlarındaki 'cııırt diye cırrtladı Ayşe teyze' gelip ağzınızı yırtar, milka reklamlarındaki mor inekler gelir ağzınıza sıçar, cipso'daki yiyin gariiiiii diye bağıran teyze elinde patateslerle sizi kovalamaya başlar, eve kendinizi zor atarsınız kapıda puding kardeşler kato, muzo, çiko'nun saldırıdına uğrarsınız..!
O yürüyüş bir gerilim filmine dönüşür...
