Düğünlerin amacını anlamam hiç bir zaman. Sünnet olur çocuk, dinin gereğidir sen göbek atarsın. Evlenir iki kişi, onların mutluluğudur sen göbek atarsın. Milletçe iki dakika sıkıntıdan dertten uzaklaşmak istediğimiz ne kadar belli. Hep başkalarının mutluluğundan pay çıkarmaya çalışıyoruz.
Çocuğun canından can gidiyor, "bunu pilava koyacağız" diye iğrenç bir espri yapılıyor, birde bunun üzerine düğün oluyor.
Biz yaşadık, çocuklarımıza yaşatmayalım.
Dünyanın en saçma olaylarından biridir.
Çocuk biraz büyür sünnet yaparlar; davullar zurnalar. Çocuk da daha küçük yaşlarda 'galiba bu çok önemli bir organ' diye düşünür. Sonra da büyüyünce sırf bir organa sahip diye her seyi yapabilecegini düşünür kendini adam zanneder. Böyle olmasinda sebep sadece sünnet düğünü değil tabi ki ama sünnet de o algıyı oluşturanlardan biridir.