lise yıllarında, haftalarca uzaktan gülüşünü seyrettiğim ve bu seyre bir türlü doyamayışım sonucu bir arkadaş aracılığıyla, görücü usulü, sınıf başkanlarından istediğim, gülümsediğinde yüzüne melekler dolan ki adıda melike olan bir kızdan soğuma sebebim.
o kız ki uzaktan gülüşüne doyamadığım, o kız ki yüzüne baktıkça ruhumu dinlendiren ama o kız ki okul bahçesindeki bir bankta dizine yatıp, yüzündeki gülümsemeyi yitirmeye başladığı anlardan birinde, gülümsemesini yeniden canlandırmak için yaptığın ani bir espiri karşısında, gözlerime yaklaşık iki karış mesafedeki burnundan dev gibi bir balon çıkarıp mutluluğumu baltalayan...
o kız ki gülümsiyle yüzüne konan melekleri salya sümük içinde bırakan.
ey 'o' kız özlüyorum seni bazen.
o bembeyaz tenin geliyor aklıma önce, sonra saçların, gözlerin...
