patika yoldan çıkarken, nerede bu ya deyip çıkmaya devam ederken son yokuşa gelince karşımıza çıkan bakmaya doyamadığımız muhteşem yapı. Keşke daha iyi korunabilse idi.
Tam bir restorasyon felaketidir.tarihin nasıl katledildiğini görmek istiyorsanız ilk uğramanız gereken yerlerden biridir.insanın aklı almıyor böylesine şahane bir eser nasıl,hangi amaçla böylesine kötü kullanılır ve neden bu kadar eziyet edilir?
vay anasını dedirtiyor arkadaş. insanlar o kayayı nasıl olmuş da oraya dikmişler? ben merdivenlerini çıkmaktan yoruldum. adamlar kocaa manastır dikmiş oraya. bir de tabi ki tüm o freskler. mükemmel.
edit: çoğu oraya dikilmemiş oradaki var olan kayalardan oyulmuş.
edit 2: eyvallah dokie.
kültür ve turizm bakanlığı'nın, istanbul fener rum patrikliği'nın meryemana'nın vefatının yıldönümü nedeniyle sümela manastırı'nda ayin düzenlenmesi isteğine olumlu cevap vermesi sonucu 15 ağustos 2011 tarihinde 2. kez ayin düzenlenecek olan manastırdır.
mükemmel bir yapıdır. o kadar yoldan sonra bitkin bir şekilde manastır dan aşağı baktığınızda yeşilin binbir tonuyla yeniden doğarsınız.
ama çok üzücü bir durum var ki.. bazı dengesizler orasını da rezil etmekte geri kalmamışlar.. duvarlarda 'ayşe, mehmet'i seviyor', gibi yazılar yazanlar, geldikleri tarihi not alanlar var. ne tarihten anlıyorlar, ne insanlıktan, ne de dine saygı gösteriyorlar.. yazık..
cıkması bi dert, inmesi ayrı bir dert efendim. yukarı cıkarken rahiplerin rahibeleri nasıl becerdikleri aklınızı kemiriyor,* ulastığınızda arkanızı dönüp karsıdaki manzarayı gördüğünüzde bütün yorgunlukları atıyorsunuz. aşağı inerken de vitesi boşa almış pejo gibi durmadan iniyorsunuz. sonradan öğrendiğimize göre belli bi yerine kadar başka bir yoldan araba ile cıkılıyormuş.iş işten gecti tabi. ama birgün uğrarsanız bu yolu unutmayın.
içeri girmedik , özellikle görülcek yerlerinde tadilat varmış. giriş ücreti 8tl. müze kartı olanlara beleş.
görülmesi gereken yerlerden sadece bir tanesidir trabzon'da.ilk gördüğünüzde yahu bu gerçek bir şey mi ya dedirtir insana. gerçekten çok ilginçtir. maçkadan oyanadır.
not:patika yol biraz yorabilir.
manastıra çıkarkende inerkende ayaklarım taşlara değmekten sancı çekmişti ama bu sancıya değer bir manzarayla baş başa kalmak muhteşemdi. tek sinir olduğum ise resimli duvarlara kazıya kazıya yazı yazmalarıydı. bu kadar mı bilinçsiziz be kardeşim.
Trabzon'un Maçka ilçesinin Altındere Köyü sınırları içinde Altındere vadisine hakim Karadağ'ın eteklerinde sarp bir kayalık üzerinde kurulmuş olan Sumela Manastırı, halk arasında "Meryem Ana" ile anılır. Vadiden yaklaşık 300 metre yükseklikte bulunan yapı, bu konumuyla manastırların şehir dışında, ormanlarda, mağara ve su kenarlarında kurulma geleneğini sürdürmüştür.
Meryem Ana adına kurulan manastırın "Sumela" adını siyah anlamına gelen "melas" sözcüğünden aldığı söylenmektedir. Bu ismin manastırın kurulduğu koyu renkli Karadağlardan geldiği düşünülmekte ise de, Sumela kelimesi buradaki Meryem tasvirinin siyah rengine bağlanabilmektedir.
Rivayete göre; Bizans imparatoru I. Theodosius zamanında (375-395) Atina'dan gelen Barnabas ve Sophronios isimli iki rahip tarafından kurulmuş olan manastır 6. yüzyılda imparator Justinianus'un manastırın onarılarak genişletilmesini istemesi üzerine generallerinden Belisarios tarafından tamir edilmiştir.
Sumela Manastırının şimdiki durumuyla varlığını 13.yüzyıldan itibaren sürdürdüğü bilinmektedir. 1204 tarihinde kurulan Trabzon Komnenosları Prensliği'nden III. Alexios (1349-1390) zamanında manastırın önemi artmış ve fermanlarla gelir sağlanmıştır. III. Alexios'un oğlu III. Manuel ve sonraki prensler döneminde de Sumela yeni fermanlarla zenginleştirilmiştir.
Doğu Karadeniz kıyılarının Türk egemenliğine girmesini takiben Osmanlı Padişahları pek çok manastırda olduğu gibi Sumela'nın da haklarını korumuşlar, bazı imtiyazlar vermişlerdir.
Sumela Manastırı'nın 18. yüzyılda bir çok bölümü yenilenmiş, bazı duvarlar fresklerle süslenmiştir. 19 yüzyılda büyük binaların ilave edilmesi ile manastır muhteşem bir görünüm kazanmış, en zengin ve parlak dönemini yaşamıştır. Bu dönemde son şeklini alan manastır pek çok yabancı seyyahın ziyaret ettiği, yazılarına konu edilen bir yer haline gelmiştir.
Trabzon'un 1916-1918 yılları arasındaki Rus işgali sırasında manastıra el konulmuş, 1923'den sonra tamamıyla boşaltılmıştır.
Sumela Manastırı'nın başlıca bölümleri; Ana kaya kilisesi, birkaç şapel, mutfak, öğrenci odaları, misafirhane, kütüphane ile kutsal ayazmadır ve bu yapılar topluluğu oldukça geniş bir alan üzerine inşa edilmiştir.
Manastırın girişinde su getirdiği anlaşılan büyük su kemeri yamaca yaslanmış durumdadır. Çok gözlü olan bu kemerin bugün büyük bir bölümü yıkılmıştır.
Dar ve uzun bir merdivenle manastırın ana girişine ulaşılmaktadır. Giriş kapısının yanında muhafız odaları bulunmaktadır. Buradan bir merdivenle iç avluya inilmektedir. Solda, manastırın esasını teşkil eden ve kilise haline getirilen mağaranın önünde çeşitli manastır binaları bulunmaktadır. Sağ tarafta kütüphane yer almaktadır. Yine sağda yamacın ön yüzünü kaplayan büyük balkonlu bölüm keşiş odaları ve misafir odaları olarak kullanılmıştır ve 1860 yılına tarihlenmektedir.
Avlunun etrafındaki binalarda odalardaki dolapları, hücreleri, ocakları ile Türk sanatının etkileri de görülmektedir.
Manastırın ana ünitesini meydana getiren kaya kilisesinin ve ona bitişik şapelin iç ve dış duvarları fresklerle donatılmıştır. Kaya kilisesinin içinde avluya bakan duvarda III. Alexios dönemine ait fresklerin varlığı tespit edilmiştir. Şapeldeki freskler ise 18. yüzyılın başlarına tarihlenmektedir ve üç ayrı devirde yapılan üç tabaka görülmektedir. En tabakanın freskleri daha üstün niteliktedir.
Sumela Manastırında yer yer sökülerek alınmış olan ve oldukça harap bir görünüm taşıyan fresklerde işlenen başlıca konular incil'den alınmış sahneler, Hz. isa ve Meryem Ana hayatıyla ilgili tasvirlerdir. *
kardeşin cebinde unuttuğu araba anahtarı nedeniyle yarısına kadar indiğimiz keçi yolunu tekrar tırmanmak zorunda kaldığımız muhteşem manzaralı tarihi yer.
değdi mi? valla değdi.
4. yy da maçka civarındaki bir yamaca kurulan tarihi manastırdır. duvarlardaki freskler kazınmış ve epey zarar görmüş olduğundan restorasyonu uzun sürmüştür.
o keçiyolunu çıkan önce pişman olduğunu sanır içinden küfreder zira arabayla daha kısa bir yol vardır(bilmeyenlere).. ama yürüyerek çıkınız ve binlerce yıllık bir medeniyetin izlerini görünüz..duvarlara isminizi diğer hayvanlar gibi kazımayınız tarihi eser ulan o..
biraz once sozluge giris yapmak uzareyken hemen giris bolumunun saginda resmi yer almis, rehberlik yapilan onca sene icerisinde surekli olarak restorasyonda kalan manastirdir. simdi gidin eminim ki hala restorasyon calismasi suruyordur. sanarsiniz manastiri yikmislar yeni bastan insa ediyorlar, ne yazik ki ulkemizde restorasyon calismasi deyince akla yikip yeniden yapma ya da ilk halinden eser birakmama seklinde bir anlayis hakim.
halen devam eden restorasyon çalışmalarının bir film stüdyosuna dönüştürdüğü tarihi eserimiz. bu derece yenilenmesinin sebebinin ibadete açılacağı rivayetleri muhtelif ve kuvvetlidir. zira restorasyondan öte, manastır girişinde bir inşaat şirketi tabelasına rastlamanız ve akabinde inşaat halinde, baştan yapılan bir yapı görmeniz mümkün artık.
manastır yamacına kadar araçla gidilebildiğinden, 2-3 dakika gibi kısa bir sürede manatır içinde oluyor, üzerine "ayşe seni seviyorum", "mhp", "yasemin" gibi yazıların bulunduğu duvar süslemelerini görebiliyorsunuz. ayrıca bu duvar süslemelerinin düzenli bir şekilde taşla kırılmış, çalınmış kısımlarınada bakabilmeniz mümkün.
ruhunu hissedebildiğiniz sürece bir inanç harikasıdır sümela manastırı. kestirme tabir edilen patika yoldan indiğinizde dizleriniz biraz titrer ama herşeye rağmen görmeye değer.
yolu trabzon'a düşenler için kesinlikle kaçırılmayacak bir fırsattır sümela manastırını görmek. vadiye gelinip de yukarıya doğru baktığınızda o dağın içine elle yerleştirilmiş gibi duran manastırı gördüğünüzde tüylerinizi ürperecektir. yukarıya doğru çıkmaya başladığınız zaman ise o güzel ağaçlı yolda yürürken aşağıda gürül gürül akan derenin sesini duyarken kendinizi mükemmel hissedeceksiniz ve biraz da yorulmuş olarak tabiki... ama emin olun buna değecektir.
çıktığımızda saat 5 olması sebibiyle nöbetçisinin elinde anahtarlarla "kapattık kardeşim,bugün git yarın gel" tarzında bir cümle ile içini görmemizi engellediği manastır.dışardan pek bir heybetliydi keşke içini de görebilseydik dedirtir insana.
