--spoiler--
ana ve temel parçası olan belirsizliği ile dil dinleyiciyi, özgürlüğün marjine yerleştirir. konuşucu olarak, fiilen dinleyicimi, özgürlüğünü iki yolla yaşamaya davet ederim. birincisi, her konuşma eyleminin ya kabulü ya da reddetmeyi gerektirmesidir. başka bir deyişle dinleyicime, bir tercihte bulunma zorunluluğu veririm. tercihin bulunduğu durum, özgürlüğün bulunduğu durumdur. fakat aynı zamanda onu, tıpkı benim sahip olduğum gibi, dilde içkin özgürlük yeteneğini kullanmaya davet ederim. o, sırası geldiğinde, özgürlüğünü bilinçle kullanarak konuşmalıdır. onu kendi -bilgisine, kendini- ifadeye, kendini aşmaya ve ortaya koymaya giden zor yolu katetmeye davet ederim. dil daima özgürlüğün kullanımını içerir.
--spoiler--
j. ellul tarafından yazılan asıl adı the ''humiliation of the word'' olan Türkçe'ye hüsamettin arslan tarafından çevrilmiş, paradigma yayınlarından çıkmış kitaptır. modernite sürecinde söz ki buradaki kullanılışıyla anlam düşüşe geçmiştir. modernite, nihilistleşme sürecidir, biraz daha geriye gidersek avrupa'da tanrı ölmeden önce de bun ihilistleşme zaten vardı, modernite bu sürecin çinde bir paçadır.
anlam sadece düşüşe geçmekle kalmamıştır, modernite her devrimde olduğu gibi bir paradigamaya da sahipti ama onun paradigması diğerleri gibi saygı duyan değil dediğim dedik bir kalıptaydı. evet modernitenin kalıpları vardır, rasyonalizm sanıldığı kadar akılcı değildir, aklın aklı var mıdır diye soracak olursanız cevap bulamazsınız. aklın aklı yoktur, aklın arkasında daima başka akıllar vardır. modernite dile sahip olmaya çalıştı hatta evrensel bir dil yaratabileceğini bile düşündü, dile sahip olmak her şeye sahip olmaktır, dil sadece bir araç değildir...
