Güneş ankaraya doğmuş bugün de
Varsın aydınlatsın tüm şehri, ne fark eder ?
Sen gitmişsin, ben kalmışım yapayalnız
ister şimdi öleyim, ister 70 yaşında, ne fark eder ?
Yalnızlık istasyonuna uğramadan geçerler
Kendini mutluluk şarabıyla sarhoş edenler
Doğan günlere de düşman değiller
Sevdiğinin gülüşünü görebilenler
Titrek mumun ışığınında dans eder acılar
Yıkılsa şu dört duvar, aşılsa o dağlar
Çünkü her sensiz saatte
Melekler dahi benim halime ağlar
Ölü ruhuma acıyarak bakar
Hala içinde umut taşıyan sözüm ona
sağlar
