tartışılmaz gerçektir.sözlükte takılmak, her konuyu eleştirme dürtüsü kazandırıyor.her olaydaki kötü yönlere yoğunlaşmak, bardağın hep boş tarafından konuşmak. gereksiz bir agresiflik kazandırıyor. bu da yazarları pesimist ordusunun yeni neferleri haline getiriyor.
edit: eleştirmekten kastımın olumsuz eleştiri olduğu bariz ortada değil mi.