normal olan. evden çıkarken bilgisayarımı kapatırken farkettim sözlükte 3 saat 52 dakikadır takılıyormuşum. arkadaşımla dışarı çıktık, piknik yapacağız kendi çapımızda ve konuşma türümün şu şekilde olmasıyla artık tamamen sözlük kafalı ilan edilmiş oluyorum.
sms veya herhangi bir facebook iletisi yazarken noktalama işaretlerine ve yazım kurallarına dikkat etmek. (bunun için sağ ol sözlükcüğüm.) herhangi bir gülen surat vs. kullanmamak bir de son zamanlarda garip davranan birini gördüğümde yazık la kimin çocuğuysa şeklinde tepki vermek.
toplantıdayken patron ve şefin arasında geçen konuşmada aklımdan geçenler;
p: o firma hakkında ne düşünüyorsun?
ş: işlerini iyi yapıyorlar gibi ben sevdim.
içses: (bkz: seviyorsan git konuş bence)
p: zartunyan firmasının ruhsatı neden gecikti adam arayıp duruyor?
ş: adam sürekli bizi arıyor, ben ne uğraşcam abi yapı denetimin ilgilenmesi gerekir, onların işini de mi ben yapayım.
içses: (bkz: adam haklı beyler)
p: zımbırtı inşaatın şantiyesine ceza gelmiş.
ş: adam 1.5 metrelik subasmanı yapmamış ki tutanak yer tabi ben olsam ben de ceza yazarım.
içses: (bkz: vay anam vay neler dönmüş serhat ya)
p: zibidi müteahhitlik kalan bakiyesini ödedi mi?
ş: yok abi yaa bi de telefonlara da cevap vermiyo mail de attım ama ses seda yok.
içses: (bkz: vurduruyordur) **
