kendimden kaçmak ve düşünmek istemediğim konuları dusunmemek için bütün gün LTE açık Sözlükte bulunuyorum.
Bu açıdan bakarsak bu da bir yalnızlık göstergesi sayılabilir ama yalnızlık yaristirmak bile bir çeşit bağlanma durumu olduğu için sanırım bunu yapmadığımdan ben epeyce yalnızım.
Gerçi bunu anlatınca yani paylaşınca daha iyi hissettim ve yalnızlık hissim azaldı.
Çocukken bana baba gibi davranan komşu Kadir amcayı kaybettik biraz önce. Bildim bileli tanırım kendisini. Çocukken benim elimden tutup okula götürür aksam da emekli olduğu icin okuldan almaya gelirdi. Üniversite okurken bana her ay gönlünden koptuğu kadar cay paran olsun diyip harçlık gönderirdi.
3 gündür yoğun bakımdaydı ve kan ihtiyacı vardı. Tesadüf ki benim kanım uyuyordu. A negatif yani. Trombosit 2 ünite, 1 ünite de normal kan verdim. Ama kaybettik az önce.
Suan kendimi öylesine yalnız hissediyorum ki bu gece sabaha kadar mahalledeki parkta oturup hüngür hüngür ağlayacağım.
