okul dolayısıyla haftaiçi girilemeyen sözlüğe duyulan olaydır...
hemen gelinir,kendi başlıklarına bakılır, "kimse bir şey yazmış mı acaba ?" diyerek...
hafta boyunca açılacak başlıklar tasarlanır... derste hoca konu anlatır, ders dinlenmez, defterinin arkasına bir yerine not alınır "şunları da gireyim sözlüğe" diyerek...
korkutucu bir olgu. "asosyal" olma konusunda hızla ilerlediğinizin bir kanıtı olduğu gibi, "siber" alemin sizi daha da içine çekmeye başladığının göstergesidir. herşey tadında güzeldir.
anne: yavrum ne ağlıyon. Ne oldu?
Yazar: özledim anne ehüühü.
A: aşık mısın oğlum nedir derdin. Çıldırtma insanı.
Y: ne aşığı anne sözlüğü Özledim ben.
A: allah allah. Ne sözlüğü oğlum.
Y: ya varya şu uludağ şeysi ehühü. fırk.
A: ?
Y: ben girdiğim entrymin beğenilmesini, gol yiyen rüştünün ofsayt beklediği gibi bekliyorum anne. Fırk.
A: bey! Yetiş. Oğlun kafayı sıyırmış.
Birkaç gün sözlüğe gereken ilgiyi gösterememe sonucunda oluşan durumdur.
beni bile şaşırtan duygudur. her ayrılıkta çok sinirli olurdum. (ayrılıklarda sinirli olurum ben hep.) bu sefer sinir minir yoktu. nasıl özlemişim, burnumda tütmüş buralar...
lan bu sanal ortamın ne belalarıyla uğraştım, ne ateşlerinden geçtim ya... buralarda hiç başıma gelmedi öyle şeyler.
