sözlüğe, bilgi alıp vermek amacı ile üye olan; fakat bunu unutup, yaşama amacı sayılabilecek öğrenme ve öğretme eylemini ciddiye almayan yazarın söylemi. kullanan birey; bir paradoksun içinde olduğunun farkında değildir.
ciddiye alınmaması gereken, ne idüğünü bilmez, yazılara karşı zayıf refleks, sözlüğe karşı güçlü kompleks sahibi, az gelişmiş sulu beyinlerin söylediği kuru laftır.
ilk örneği afrika'da bir impaladır, 'aslanları ciddiye almıyorum' demiştir, akıbeti malumdur.
