amerikada yeni sayıldığım bir dönem.
netten bir hook up sitesi üzerinden bir hatunla buluşacak olduk. o zaman kafam da hala, mil/km, pound/kg fahrenayt/selsiyus şunlar bunlar oturmamış tabe...
300 pound mu ne yazıyordu hatunun profilinde... dedim lan tamam işte balık etli bilemedin biraz fazlası... 300 ü 4 e böl... 75...
buluştuğumuzda geri dönmek için geçti...
ama hala elbise üzerindeyken eh falan dedim içimden.
odaya girdiğimizde kaçmak için de çok geçti...
ama soyununca ohaaa dedim içimden...
partiye gittik nane likörü ile baya bi kafa oldum.
pistte kendimden geçmiş dans ederken karşıma yine kafa çakır bi hatun gelmiş. birbirimizden habersiz yardırıyoruz.
sonra göz göze geldik. durduk ve gülmeye başladık.
alkolün verdiği cesaretle elimi uzattım. elimi tuttu.
sarılıp dans etmeye başladık.
ama nasıl böyle 10 yıldır görüşmeyen iki sevgili gibi.
Hayatıma giren bakire kadınların 3'ü de ilk ilişkisini benimle yaşadı ve pişman değiller galiba. ilk ilişkimi yaşadığım kız da bakire sayısına dahil.
Bir toplumda yaşıyoruz. Toplum kaşarlanmış. insanlar orospu olmuş. Saf seven kalmadı şu evrende. Hepsi umutlarını aleve vererek sigarasını yaktı ve sustu?
Yazıklar olsun bana, toplumdaki herkesi düşünmekten. Kafam yandı herhalde.
