2007 yılında ilk öss sınavıma bi mahalle içindeki lisede girmiştim. sınavın ortalarında aygaz kamyoneti turladı mahalleyi. 10 dakika boyunca "tın tının tınının aygaz tınının" melodisi eşliğinde şıkları işaretledik tüm sınavzedeler olarak. bi de gözlemcinin biri vardı, malın teki. "evet arkadaşlar, son 30 dakika kaldı, evet arkadaşlar son 25 dakika, son 20, son 15, son 10"
sanki uzay mekiği fırlatıyor pezevengin evladı. zaten millet stresli.
bi arkadaşımın da cumartesi akşamı evlerinin önünde düğün olmuş. çocuk uykusuz girdi sınava. kendimden çok ona acıdım. tüm şıkları kaydırmış çünkü.
Bu haftasonu girdiğim Kpss sınavında sınavın başlamasına 10 dakika kala sınıfa bir kız geldi. 12 numaralı sıraya gitti, sırada bir erkek oturuyordu. Sınav görevlisine durumu bildirdi. görevli erkeğe söyledi, erkek kendi sınav giriş belgesinde de 12 numara yazdığını gösterdi. salon görevlisi: bakın bakalım sınav salon numarasına, dedi. Her ikisinde de 5 nolu salon olduğu yazıyordu. sonra salon görevlisi kızın giriş belgesine baktı, duruma bir anlam veremedi, ösym görevlisini çağırdı. ösym görevlisi mümkün değil bakışı attı, sonra kendisi de bu duruma anlam veremedi. sonra ikisinin de kağıdını dikkatle incelerken durum anlaşıldı. meğer kızın sınavı kpss ortaöğretim değil, kpss önlisansmış. kız, 27sinde bulunması gerektiği sınıfa 28inde gelmiş.
bundan on sene önce bir sınava girilir. hiç siklenmez hiç takılmaz. sadece girilir ve çıkılır giren sınav değil benimdir.
bu sene yine sınava girilir yine aynı şekilde giren bizizdir.
