önce elleriniz ve ayaklarınız boşalacak, sinirleriniz parmak uçlarınızdan başlayarak kaybolurken, zaman ve mekan algınızı yitireceksiniz. kalbiniz yeterli ölçüde oksijenle beslenemediği ve kan alamadığı için karaciğer ve böbrekleriniz, akciğerleriniz hızlı biçimde ölüp su ve ödem toplayıp beyinle irtibatını kesecek, ve bu esnada gerekli glikoz ve oksijene erişemeyen trilyonlarca nöron elektrik kıvılcımları için gereken enerjiyi üretemeyecek, ve teker teker patlayıp karanlığa gömülecekler.
bu esnada kim olduğunuzu, anne babanızı, hangi allaha inandığınızı bile hatırlayamayacaksınız.
ölüm ve çürüyüp yok olma korkusu sizi çepeçevre kuşatmış olacak, damarlarınıza zerk edilen nöroadrenalin ve adrenalin hormonuyla!
aranızda 2.500.000.000 saniyeden fazla ömrü olan bir kişi bile yok, ne üzücü ama!
2.5 milyar saniye sonra hepiniz çürümüş,
kurtlanmış,
eti kemiğinden ayrılmış,
ne kainatın, ne de insanlıktan geriye kalan bir avuç ahmağın zerre kadar umursamadığı zavallı istkeletlere dönüşeceksiniz.
