çocukken doktor olmak istiyordum. Çok şanslıymışım ki olmadım. Yoksa o kadar eğitimi alıp bu sistemden çıkmak çok zor olurdu. Şimdi nasıl bir oyunun içindeyiz sorusuna cevap verecek başlıktır.
insanın en değerli hazinesi zamandır ve bunu en iyi şekilde değerlendirmemiz gerekmektedir. meslekler eğer para karşılığı yapılıyorsa kölelikten ibarettir.
hayalinizde nasıl bir köle olmak istiyorsunuz? yoksa başka bir dünya mümkün olabilir mi? *
Lisenin son senelerine doğru pilotaj bölümünü kazanamayacağımı anladığımdan, ticari pilotluk eğitimi veren kurslara gitmeyi çok istemiştim ama 130.000 tl'den başlıyor, o parayı bulamayacağımız için benim hayalde yalan oldu. Gerekirse ilerde evimi arabamı satıp yollayacağım ben çocuğumu, bugünün parasına göre 15.000 tl maaşları var pilotların, tıpa alternatif tek bölüm şu anda. Yada adam gibi ders çalışırsa, pilotaj bölümüne gidebilir, beni de ev araba satmaktan kurtarır.
Önceleri savaş ıçağı pilotu, sonraya doğru avukat. daha sonra, arkeolog, daha daha sonra, askeri personel, daha daha daha sonra grafiker, şu an öğrenci gelecekte bankacı. hedef ilerleyen yıllarda giderek düşüyor. allah daha kötüsünden sakınsın beni.
vay anasını mesleğim başkaların hayaliymiş... hayalimde ki meslek yazar olmak hatta bunun için edebiyat bölümüne gitmeyi düşünüyorum fakat danıştığım ne kadar insan varsa hazır meslek var elinde diyorlar.
sokak sanatçısı olmak isterdim. çok yetenekli olup, şarkı söyleyerek, insanların resimlerini çizerek para kazanmak. ama öyle çok paralar değil hani asgari düzeyde. aldığı para kendine yeten, bir arka sokakta dostlarıyla yaşayan dertsiz tasasız bir adam olmak isterdim.
ha tabi şimdi üniversitedeyim, sınavlarla falan uğraşıyorum, bitirince de sıkıcı odalarda çalışan mutsuz insanlardan biri olacağım.
diplomatlık. isveç veya norveç olmadı finlandiya'da türk diplomat olmak istiyorum. fransa da olabilir. malezya da olur hiç problem değil. ülkemi gururla temsil edeyim yeter.
filozof olmak istemişimdir hep, farkındalık yarattığı için. Herkesten kendini soyutladığı için ve bu dünyada tek başına olduğunu bildiği halde buna devam ettiği için yani güçlü olduğu için
Küçükken milletvekili olmak isterdim. Şimdiyse siyasetten anlamayan bir sürü mal olduğunu sırf kendi fikirlerini dayatmaya çalışan insanlar olduğunu gördüğüm için savcı olmak istiyorum. 4 yıl sonra avukat olucaz ama savcılık meçhul.
Hani şu lüks restoranların girişinde gülümseyip hoşgeldiniz diyen kızlar var ya, hah onların mesleğinden istiyorm her ne kadar erkek olsam da. Arkadaş yer bile göstermiyor ya, onu yapan başka birileri var. Bu sadece gülümsüyor ve hoşgeldiniz efendim diyor. Valla güzel meslek.
Şimdi kesin biri çıkar; onların işi öyle sandığın gibi kolay değil bik bik bik yapar kesin. Hayal ulan işte, bozmayın. Ben onları öyle bilmek istiyorum...
