bugün

Ah nerede filminde, Tarık akan annesinden gelen mektubu okurken vapurdaki sahne, bir de aile şerefi filminde tıp balosu için elbise giyen oğlanın sahnesi.
"bu son olsun" filminde yerde bulunan gazete üzerinde ölen devrimcilerin isimleriyle yapılan final sahnesi.
lan hangi filmdi o, kanser kardeslerine televizyon aliyolardi eve getirip hevesle kuruyolardi fakat cocuk olmustu aslinda ?

Iste o kisim, kucukken cok etkilemisti beni. Kardesim oldugu icin belki de.

Agir spoiler verdim ama izleyen zaten izlemistir, izlemeyeni de sikleyemiycem.
incir reçelinde ağlamıştım. Filmi yıllarca izlememeye direndim izleyip ağlayanlarla da ne dalgalar geçmiştim. Söylemeye utansam da inçir reçelinde bi kaç sahnede ağladım.
evey hammond'ın korkularını yenip özgürlük tanımını öğrendiği yağmurlu sahne. film boyunca kendimi evey'in yerine koyduğumdan sanırsam yapılanlar çok dokunmuştu. o sahnede sanki ben vardım. hala düşündükçe tüylerim diken diken oluyor.

(bkz: v for vendetta)
evey hammond'ın korkularını yenip özgürlük tanımını öğrendiği yağmurlu sahne. film boyunca kendimi evey'in yerine koyduğumdan sanırsam yapılanlar çok dokunmuştu. o sahnede sanki ben vardım. hala düşündükçe tüylerim diken diken oluyor.

(bkz: v for vendetta)
Hotaru no haka’nın her bir milisaniyesi.
Reiis, sen kalk ben yatam.. Gladyatörlerin dibisin dibi..

https://youtu.be/12iorWj83P0
ağlama huyum yoktur, ama çağrı filminde mekke'nin fethi sahnesinde gözlerim dolmuştu.