Yaklaşik 13 saattir.
sınavlarımız fazla zor olurdu,abartılı şekilde. Fizikten ilk sınavım 36'ydı. Ben de inat ettim, hafta sonu eve gitmeyip okulda kalıcam, fiziği halledicem dedim. Kaldım kalmasına ama iki gün boyunca bilgisayar odasından çıkmadım. Üçüncü gün kendime geldim, sınav elden gitmek üzereydi. Sabah 8de kahvaltıdan gelip derse oturdum, öğle yemeği yemeyip sadece akşam yemeğinde ara vererek gece 12ye kadar çalışmıştım. 15 dakikalık minik aralar verdim tabi ara sıra. Sınavdan 98 almıştım ve dönemde birinci olmuştum. Bi daha da öyle bi şey hiç yapamadım.
bir ömür boyu. hayat üç gündür derler: dün, bugün, yarın. ben de dün ders çalıştım, bugün çalışıyorum, yarın da çalışacağım. dolayısı ile tüm hayatım dersle geçiyor.
Bu aralar kronometre tutarak ve her türlü arada kronometreyi durdurmak suretiyle 10-11 saat yaptığım iştir. Kendisi kronometreyi kullanmadan yapılan hesaplarla aşağı yukarı 16-17 saat rakamına tekabul eder. Kronometre ile 11:16 saati henüz geçememişimdir ancak Mart ayında muhtemelen onuda yapmam icap edecektir. Belkide bundan dolayıdır hayattan bezip kurtuluş yolu ararken sözlüğe yazar olmak fikrinin aklıma yerleşmesi ve çaylaklıktan çıkmak adına bu mesajı yazmam. Kim bilir sözlük, belki birgün bu entry'yi gerçekten benden ve moderatörlerden ve bu başlığın sahibinden başka kişilerde görecektir.
