sonu evlilikle bitmesi imkansiz olmayan bulusmadir. tarih bilmem kac haziran 2013. 2011 ocaginda tanisan aglakpusmetu ve zeusema bulusma firsati bulmustur. kilometreleri kat etmek zorunda kalan pusmetu erasmusla ingiltereye gidecektir ve bu bulusma olmadan da gitmek istemez. zeus da ayni dusuncededir. bulusulur. 2 cay soylenir bir cafede biri aciktir. omrun geri kalaninda sirf bu yuzden bile sevilir zeus. ardindan erasmus biter, soz nisan derken pusmetu askere gitmelidir ki donusunde dugun yapilabilsin... (bu burda dursun askere gidip gelsin editleyecegim, dugun 2015 eylulde)
edit imla.
bitiyor sözlük her seferinde, çünkü sözlükte çok oç var. özel mesajlar ın biri geliyor, biri gidiyor. ister istemez güven problemi oluyor. gereksizdir.
uzun bir konuşma döneminin ardından, numaraların alınması ile başlar her şey. kimi zaman saatlerce skype konuşmaları, kimi zaman saatlerce whatsapptan yazışmak ve kimi zaman özlem girer araya. ama bir iletişim vardır iki kişinin arasında. bir gün artık reel bir buluşmanın zamanının geldiği akla gelir. farklı şehirlerde olmak önemsizdir o an. birisi bir fedakarlık yaparak, birazcık kilometre katedecektir. yapılan fedakarlığın sonucunda, iki kişi bir araya gelmiş ve geriye sadece deli dolu anlar yaşamak kalmıştır. zaman o kadar keyifli geçiyordur ki, iki kişide bir birinden ayrılmak istemez o an. beraber eğleniyor, beraber içiyor, beraber film izliyor ve beraber uyuyorlardır. fakat sadece uyuyorlardır, buradaki çoğu yazarda bulunan sexist düşünce yoktur içlerinde. ayrılma günü geldiğinde ise iki tarafında içi burkuktur. kim bilir bir daha ne zaman böyle güzel zaman geçirebilirim diye düşünmektedir iki tarafta. fakat doğanın acımasız kanunudur bu, herkesin bir görevi vardır ve işinin başına dönmesi gereklidir. geriye sadece söylenecek tek söz kalır, " iyi ki tanımışım seni ve iyi ki bu fedekarlığı yaptırmışsın bana.... "
keşke böyle bir sonla bitseydi dedirten durumdur ama gerçeği için;
