devamlı sol framenin sevişmesi sebebiyle sevişmekten sıkılmak gibi bir şey sanırım. sevişmek gibi tat vermiyor olsa bile sol framde sevişgen başlıklara yazmak zorunda kalmanın can sıkıntısı.
sol frame kadar çok sevişmek isteyen bir kadın hiç olmazsa daha iyi anasini satiyim. inan ki çekilmez bu kadarı. bokunu çıkarmıştır çünkü artık. ve cezbedeci bir özelliği kalmamıştır. zaten hiç bir kadın bu kadar çok seviş/e/mez. ha belki vardır ama ben görmedim. kaldı ki çok sevişmesinden ziyade nasıl seviştiği daha önemli. ama sözlükte seviyeyi hanımlar değil erkekler belirliyor.
sanırım onlarda mastürbatörler.
öyle oluyor. 6. nesil vardı 7 geldi 6 gitti. sonra 6. nesil 7. nesle bok attı 7. neslin bilmem ne olması.
sonra 8. nesil geldi bu sefer bok atılan 7. nesil 8e aynı şeyi yaptı. yazanlar sadece 7. nesilken onlar da kayboldu ortadan.
şimdi bakın yazanların çoğu 8. nesil. neden?
çünkü nasıl bir ayarlamaysa yeni nesil geldiğinde eski yazarlar sözlükten sıkılıyorlar her gün girmek yerine nadiren girer oluyorlar sözlüğe. feysbuka dönüş yaşıyorlar.
9. nesli bekleyin bak ortalık 9. nesil dolacak nerde o hep yazan 8. nesil diyeceksiniz.
her şeyin aslı bakarak değil görerek anlaşılır. görmesini bilen gözlere hiç bir yer sıkıcı değildir.
proust'un dediği gibi 'Tek gerçek yolculuk; aynı gözlerle yüz değişik ülkeyi dolaşmak değil, aynı ülkeyi yüz değişik gözle görebilmektir.'
cidden sıkılmaktır. arkadaş şuraya giriyoruz ki kafa dağıtalım, eğlenelim, bilgilenelim ayrıca bilgilendirelim... ne yazık ki tam aksi oluşumlar içinde buluyorum kendimi. hep aynı başlıkların türevini görmekten artık gına geldi. yeter artık, hakkaten yeter. nedir sizin derdiniz arkadaş? neyi paylaşamıyorsunuz aylardır? hep mi islam, hep mi siyasi başlıklar açılır bir sözlükte? artık ağzımda dolan havanın birden boşalması ile çıkan "poooofff" seslerinin aşinası oldum. birilerinin(!) buna dur demesi gerekmekte artık. el atın şuraya! bugün neyse ki "hikaye" adı altında bir başlık görüp sevindim. ama sadece son günlerde buna benzer "bir tane" başlık görmek cidden sıkıcı hâle gelmeye başladı...
aynı başlıklarla ve aynı saçma yazarlarla her gün karşılaşan sözlük kişisinin içine düştüğü haldir. ciddi bir yapılanmaya gidilmediği sürece tedavisi mümkün değildir.
(bkz: apış arası kokuyor lan burası)
(bkz: bize ne sizin bamyanızdan)
bugün itibariyle vicudumun her yanını saran hissiyat. arkadaş, bu kadar mı anlama özürlülere denk gelirim. nerede bir mal,sorunlu,kompleksli,yalaka beni buluyor. çorba oldu herşey. bugün kadar konuların zir-u zeber olduğu bir gün hatırlamıyorum. kimse işin geyiğine katlanamıyor ve çoğu zaman yapamıyor. bugün çekilip yarın unutulan,suya yazı yazmak bir program üzerinden sözlükte aynı havayı soluyup aynı şeyler üzerine kafa yorduğumuz insanları beğenirken de bokunu çıkarıyoruz yererken de.kraldan çok kralcıyız.aynaya bakmadan insanları eleştiriyoruz.yaşı küçük bir arkadaşımıza, össye hazırlanan bir arkadaş gece geç saatte ayakta kalmış kötü örnek oluyor yazıyorsunuz sen onun yaşındayken konuşamıyodun kaldıki tv ekranında konuşabilesin diye kel alaka,sana ne lan-a örnek yalakalıkta alttan alta asılmaca durumları falan.ilginç. herkes kendince laf geçirdiğini düşünüp duşa giriyor. yeter lan.sakin olun biraz.gitmişler konuşmuşlar kimine göre konuşamamışlar. her iki durum da kimin umrunda. her iki durumda da ne değişecek hayatımızda.neyin agresyonu şekerler.
sol taraftaki başlıkları okuyunca içimi kaplayan his. nasıl boş , gereksiz cümle yıgınları var tarifi mümkün degil. bu ortamada ait hissedemedik... hadi saglıcakla kalın.*
tamamen ucubelerin yüzünden olabilitesi yüksektir.. sizin geyik yaptığınız şyleri içlerinde büyütüp ilk fırsatta kusma eğilimi içinde olanları görünce sıkılası geliyor insanın ama sikma(e)k daha keyifli olacağı içim hazımsızlarını seyretmek ve ona hazımsızlık eklemelerini sağlamak daha eğlenceli oluyor.. her gün bir eğlence malzemesi çıkartanlara selam olsun..
özellikle iş yerindeyken, sıkıntıyı gidermek için girilen sözlüğün, daha fazla sıkma durumudur, ayyh bak cümle bile kuramadım, çok sıkıcısınız lan, eğlendirin beni.
hayatın çok seyrine kapılan insanlar için normal olan bi durum(benim gibi).hep sorulur...bir şeyde uzmanlaşmak mı her naneden anlayan olmak mı.ikincisi yorucu olduğu için pek bi işe yaramaz.arkada bırakılan yarım kalmış herşey beynini kemirmeye devam eder.kemirilmiş beyinden yazı çıkmıyo bazen.bu da ruh sıkıcı.hep bi geç kalınmışlık hali.bi kaybolmuşluk hali..kötü..
zaman zaman 1. nesilden 5. nesile kadar bütün yazarların içinde bulunduğu durumdur. *vize-final zamanı özellikle sıkılmak mı hayırrr biraz daha lütfennnnnn naraları atılır.
