bizim üniversitenin kütüphanesinin bilgisayar odasında tombik ve erkeksi bir kızın uludağ sözlüğe giriş yaptığını gördükten sonra sözlükte yazan bir insan buldum diye bayağı heyecan yapıp, kızın yanına gidip tanışsam mı falan diye düşünmüştüm, sonra yazdıklarımın çok iğrenç olduğunu hatırlayıp vazgeçmiştim.
bim'de görsem bir le cola falan ısmarlayıp eve davet ederdim herhalde. şaka şaka, yazdıklarım hala insan içine çıkabilir nitelikte değil, koşarak uzaklaşırdım.
