sözlükte şakirtlikleriyle hoplayıp zıplayanlara ne olduğu sorusudur.
ne olmuştur? neredelerdir?
camiye sığınıp soysuzluk mu yapacaklardır?
bu derece bir kansızlık makül müdür?
ihale yolunda milyon yüzyıl ölmüş eshab ı kirama salya sümük ağlayan ama burnunun ucundaki ırak katliamını görmeyen mübareklere şakirt demeyiniz. zira onlar onlar amerikadadır ve keseleri altınla doludur .
sen, ben, bizim oğlan, nerede olacaklar, diye meraklanmamamız gereken abes bir sorudur. neticede onlar da uludağ sözlük için yazmaktadırlar. kırmayalım, kırılmayalım. taş atana ekmek atalım ki insanlık anlasın.
