bana ilkokul günlerimi hatırlatan kavgalarıdır. biri çıkıyor oradan türkiye'nin en iyi takımı diyor, diğeri türkiye'nin en çirkef takımı, diğeri takımına laf söyledikleri için hüzünlenip beddua ediyor. sözlüğün en büyük sorunlarından biri bana göre fanatiklik. takımının fanatikleri, başka takımın fanatiklerini eksi oya boğabiliyor, mesaj atıp sövebiliyor. futbol da hayatın bir parçası, hatta hayatı çekilebilir kılan bir parça ama bizim futbolla ilgili yapmamız gereken birbirimize laflar sokup, küfür edip, başka hiçbir şey yokmuş gibi bu konu hakkında konuşmak mı? ilkokulda tuttukları takım yüzünden kavga edenlerden tek farkımız, biraz büyümüş olmak ve yumruk yerine yazıların konuşması.
(bkz: fanatizmin zararları)
sözlük, gerçek hayatın sanal ortama yansımasıdır. biz türkler, özellikle erkek olanlarımız, büyük çoğunlukla futbola gönül vermiş insanlarız ve doğal olarak sözlüğe futbolla ilgili başlıklar açmamız, entry ler girmemiz, farklı takım taraftarlarına dokundurmamız doğal karşılanmalıdır. bence sözlükteki futbol kavgalarına gelene kadar eleştirilmesi gereken pek çok konu vardır; vatana, millete, dini ve ahlaki değerlerimize söven şerefsizler gibi.
bu sebepten bize karışmayın, topumuza dokunmayın!
dünyanın öbür ucundan x oyuncu y takıma geliyor, burda millet birbirinin anasına bacısına sövüyor. dna'larında sıkıntı olan milletiz vesselam.
abi herifin teki dünya para kaldıracak diye rakip takım taraftarı niye birbirini öldürecek konuma gelir ki?
gelen gelsin, giden gitsin. altı üstü top oynayacak bu adamlar. bu kadar birbirimizi yıpratmamızı gerektirecek bir şey yok bizim gerçekten.
hepimiz takımımızı seviyoruz elbet ama severken beynimizi tamamen dışarda bırakmak yersiz. futbol dediğin mevzunun geyiğini tartışmasını vs. düşünerek yapmak daha güzel bence.
futbolun kendisi çok güzel zaten aslında ama çatışma ihtiyacı duyan insanların futbolu bahane etmesi bütün keyfi alıp götürüyor.
