ve cellat irkildi yatağından bir gece
tanrım!
dedi
bu ne zor bilmece, öldükçe çoğalıyor adamlar
ben tükenmekteyim öldürdükçe...
ve ulucanlarda defalarca dirildiler, ve çifte havuzlarda ve bağcılarda ve ümraniyede ve buca da ve sömürünün zulmün olduğu, baskının işkencenin olduğu her yerde, çoğu zaman mitralyöz sesine gerek duymadan, korkmadan, yılmadan usulca bakarak, her seferinde bir yerinden bin yeni vücutla doğanlar, öldürenlere inat yeniden doğanlar, büyümek kaygısı duymadan birlikte lafını şeyh bedrettin'lerden duyan "yarin yanağından gayri her şeyde her yerde hep beraber" diyebilenler...
her şeyi ile nazım hikmetin umut insanda söyleminin doğruluğunu ıspatlarcasına insan olan insanlardır.
ekleyin fişlenenlere adımı diye meydan okuyanlardır.
sozluk kariyerlerine bakildiginda;
ideolojilerini yalnizca `copy paste" ile savunduklari icin,
solcularin tek sorununun ahmet kaya oldugunu sanip muhtereme endeksli yasadiklari icin, turkiye"nin en buyuk sorununun kurtlar vadisi oldugunu beyinlerine kazidiklari icin, hepimiz ermeniyiz diye histerik cigliklar ile butun dertlerin bitecegine inandiklari icin,
her zaman idda etikleri halklarin kardesligi sloganini sozlukteki solcular basligi altinda sicip batirip insanlari kutuplastirmayi becerdikleri icin,
"ancak tatli su solcusu olurlar" denilen grup.
edit; dusunceleri yuzunden, dusunce ozgurlugunu savunan sozde solcular tarafindan "odun" diye nitelendirilmek ne buyuk celisikidir. yarab.. (bkz: bir alt kat)*
