sadece sözlükle sınırlı kalmayıp sigarayı yatakta balkonda hamamda duşta bayramda seyranda maçta kahvede ölüde diride akla gelen envai çeşit meskende filitrede içilecek yer kalana kadar nefesleyen harbi tiryakidir.
küllük imana gelinceye kadar içmeye devam edilir asla çorabın içine zulalama yöntemine gidilmez okadar açıktır tiryakinin paketi.ahbabının son sigarasına idama gidecek olsa yine el sürmez.
klavyelerinin yanında kültablası, tuşları üzerinde de kül olan tiryakilerdir. yazı yazarken sigarayı ellerinden bırakmadıklarında, o elin sadece yüzük ve serçe parmaklarını kullanırlar.
sanal olarak bile bilinse, sözlük yazarlığı dışında ortak bir nokta...
sigara içenler ayak üstü sohbet ederler hep, insan bir yandan sosyal dışlanma yaşarken, bir yandan çevre edinebilir. evet kapı önü muhabbetleri havadan sudandır, selam verilir sonrasında ama...sözlükteki tiryakiler arasında da olası durumdur.
ortaklık duygusu, iyi gelir insana.
-ateşin var mı?
-var var, al...
-sigaran da vardır o zaman...
-ayıp ettin.
-ver bir dal.
-sağolasın.
-lafı mı olur?
böyle diyaloglar kurulur tiryakiler arasında, samimiyet mühim değildir. elinde bir paket bisküvi görsen birinin, canın çeker ama demezsin bir tane versene, gider alırsın bir paket.
tiryakilik bir başka...
