(bkz: darkranger) doğum yerim değil, baba memleketim de değil, ama 20 sene istanbulda oturmak kimse kusura bakmasın ama istanbullu yapar insanı. seviyorum seni istanbul...
sihirli bir şehirde yaşayan yazarlardır.
trafik, stres, magandaları, kalabalığı olmasına karşın; harika manzarası, istiklal'i, tarihi dokusu, boğazı, iki yaka arası vapurla yapılan yolculukları insanı gerçek bir şehirde yaşadığını hissettirir. bu şehirde yaşayan yazarlar benimle aynı şehirde yaşama şansına erişmiş olma şansı dışında (bkz: megalomani); tam bir rüya içerisinde yaşarlar.
hiç bir türk gerçek istanbullu değildir. hatta gerçek anadolulu türk de yok. çünkü orta asyadan göç edip gelmiş bi ulus bu. istanbula 400 sene önce yerleşmiş adamla 20 yıl önce yerleşmiş adam arasında kültür farkı olsa da aslında ikisi de istanbullu değildir. gerçek istanbullu rumlardır.
kabul edilmeyecek olan gruptur.
-nerelisin?
-fatsalıyım
-ha, ok
hani? sorsana peki baban nereli diye. yok. lakin;
-nerelisin?
-istanbulluyum
-peki baban?
-o da istanbullu, ve onun babası da ve onun da babası ve dahi onun da babası, ve onun da babası istanbullu. 6.kuşağım ben yani
-peki onun babası?
-(iç ses: ebenin...) o bulgaristan göçmeni
-heh bulgaristan göçmenisin o zaman sen
he mk bulgaristanlıyım ben soyadım erdoğanova.
fatsalıyım diyorum kurtuluyorum, sanki istanbullu olmak extra gurur duyulası bir özellik de yalan söyleyeceğim bunun için. buyrun efenim;
(bkz: sözlükteki fatsalılar)
