içinde bulunmaktan gurur duyduğum gazi şehrin insanıyım. yemeğiyle, insanlarıyla, kültür ve mimarisiyle gaziantepli olmak gerçekten güzel bir duygudur. ayrıca fransızın işgaline güneydoğu anadolu bölgesinde en uzun direnen (11 ay) 6300 şehid vermiş, kimisi açlık ve sefaletten ölmüş insanların eninde sonunda fransıza vermediği şehirdir. ben şahinim agam, mavzer omzuma yük dizelerine mazhar olmuş, sabahları ciğer kebabı yiyerek uyanan insanların, her vakit antep şivesiyle buram buram yöre havasını hissettiren insanların arasında bulunmaktan gurur duyduğum şehirdir. geliniz efendim antebe, geçmiş tarihini, kültürünü, yemeklerini, mimarisini öğrenince hayran kalacaksınız.
+ mamed rafııımmm costur costur bizi dolandiriyn maarifte, yeri ağaaaam galg hele de receb ustaya nohut dürümü yemeye gidek
- la yeri de get ökkeş, bu sıcaahta ne nohudu, daha dün gızartma yediydik de aaaaşam zıbarıb yatamadıydın yorrum, ne eşşe adamssın sen.. ge saa boğazaltı yediriim galealtında
dialogunda adı geçen mekan ve yemekleri adı gibi bilen yazarlardır..
