Sözlükte ihtiyacı olan 30 yaş üstü dedelere yürümeyi kolaylaştırmak ve tabi ki hayat standartlarını yükseltmek için yapılması gereken sözlük içi bir amme hizmetidir.
30 yaşını geçmiş, beli bükülmüş, uzağı zor gören, yakını hiç görmeyen, başlık açarken harfleri birbirine sokup başlığı endonezya adalar haritasına çeviren, bugün yazmaya başladığı entryi ancak ertesi gün girebilen 30yaş üstü dedelerimize hiç kızmayalım sevgili taş gibi, zımba gibi, matkap gibi 12 nesil yazar arkadaşlarım. Bir zamanlar onlar da bizim gibiydi. Tabii milattan once ki bir tarihlerde.
Hatta bu dedelerimizden biri bana kavede şimdiki padişah efendimizin adı ne diye sordu. Bir an boş bulunup birinci recep diyecektim de allahtan kendimi topladım. Canlarım benim. Gençlik başka şey. Ne varsa gene 12. Nesil de var. Zall baba sözlüğü bize emanet etti. Bu dedeler sözlüğe geliyorlar. Bir entry girmeden klavye başında uyuyorlar, akşama kadar bir çay içip gidiyorlar. Üstelik 25 kuruş bırakıp gidiyorlar. Yapma dedem be çay 25 kuruş olduğu zaman adnan menderes başbakandı. Ayrıca ben bunlara saygıda hiç kusur etmiyorum. Yolda karşıdan karşıya bile geçiriyorum. Allahın izniyle bunları birer baston sahibi yaptık mı benim de yüküm biraz azalır.
