Sözlüklerde format vardı, troll azdı, sözlükte yazmak havalıydı. Biri Sözlükte yazıyorsa "ooo acayip entelektüel"di. Yaratıcı troller yapabilenler ise "oooo daha da acayip entelektüel"di.
Sonra inci sözlük geldi. Ekşiden bir grup kendilerini tiye almak için, acayip entelektüel olduklarından ve kendileri de bu karamizahın bir parçası olduklarından, içlerindeki küçük okan Bayülgen'in de etkisiyle inci Sözlüğü şişirdi. inci Sözlük şiştikçe aslında sahip olduğumuz her şey, tüm değer yargılarımız ve toplum içerisinde en azından birbirimize duyduğumuz saygı yok oluyordu. inci Sözlük şiştikçe özel hayatlarımız hakkında atılıp tutuluyordu, inci sözlük şiştikçe bekaret bir sözlük sakızı haline geliyordu, inci sözlük şiştikçe, kadın, hakkında atıp tutabileceğiniz bir meta haline geliyordu, inci sözlük şiştikçe kitap okumak ya da birinin yazdıklarını okumak eleştirilir hale geliyordu, inci sözlük şiştikçe her şey yok oluyordu. inci Sözlük şiştikçe aslında tüm ülke bir liseye dönüşüyordu Ancak biz farkında değildik.
Bir sabah kalktık. Her şey bitmişti sanki ya da her şey Yeni başlıyordu. Bir anda caheleti öven bir kitle yaratmıştık. Çünkü biz Sözlükçe nefret ettiğimiz o okan Bayülgendik. Aman tanrım çok entelektüeldik ama değilmiş gibi yaparak bu konuya aslında getirdiğimiz ironik bir yaklaşım... ne yaklaşımı? Sıçarım yaklaşımına. içimizdeki okan Bayülgen bile bizden ve yarattığımız şeyden tiksiniyor. Biz de okan Bayülgen'den tiksiniyoruz. O da zaten televizyona çıkmıyor artık.
Ben şimdi cep telefonum elimde otomatik düzeltmeye direnerek günah çıkartıyorum. Şu an çok uzun gelen yazımı bilgisayarı açtığımda iki satır bulacağım. Ben kendi adıma o dönem yaptıklarım için çok pişmanım, tünelin ucunun böyle boktan bir yere çıkacağını bilemedik. Herkesi kendimiz gibi sandık. Bu ülkede hayatı boyunca bir tane kitap okumadan yaşayan insanlar olduğunu unuttuk.
