oldukça enteresan bi durum. neredeyse tüm sözlüklerde yazdım ben. aklınıza gelebilecek ve dahi gelmeyecek en küçük sözlüklerde bile. ama ne hikmetse hiç normal biri ile karşılaşmadım. herkes edebiyattan, sanattan, spordan, bilimden, siyasetten ve sair daha bir çok şeyden normalin üzerinde bilgiye sahip. herkes üstün zekalı ya la.
geçen biri mesaj atmış sen kimsin seni okul diye okurum diye. ben övünmeyi sevmem ama böyle mesaj gelince boğaziçi mezunuyum ve yurt dışında ismini vermek istemediğim dünyaca ünlü bi okulda da master yaptım dedim. sustu. el yumruğunu yemeyen kendininkini balyoz sanırmış. evet.
istisnalar da var: meb55 . hatta imam-ı azam'ın dediği gibi, o kadar çok bilmediğim ve eksiğim olan o kadar çok konu, durum var ki, onları ayaklarımın altına alsam göğe yükselirim.
nerden bakıldığına göre değişir.
sanal alem neticede. doğru söyleyeni var. yalancı olanı da var.
işin aslı;
aslında onlar aramızdalar.
sessiz sakin diyebileceğiniz bir adam acar bir sözlükçü olabilir.
sanal alemde fırtınalar estiriyordur.
bakışta sıradan insan ama içinden neler geçiyor kimbilir?
görünen o ki ruhsal durumu pek iyi değil.
ya da kırılmış dökülmüş , fazlasıyla öfkeli hayata içimizden biri sıradan.
hepsi insan tek bir farkları var biraz farkındalıkları yüksek yani dilleri acı. biraz alaycı, azıcık esprili.
yoksa bildiğin insan.
okuması yazması var işte.
okumanın getirdiği en iyi şeyi yapıyor.
görüyor , gözlemliyor, hissetiklerini yazıyor.
kelimelerin efendisi sıradan insanlar sözlükçüler.
meraktan ibaret duyan, düşünen sıradan insanlar.
insanların google'a ve vikipedia'ya erişme imkanı varken bir şeyler yazınca, gerçek hayattaki hallerinden çok daha farklı olması durumudur.
iki çift laf edemeyen adam sözlükte wittgenstein dan girer eisensteinle devam edip rammsteinda bitirir.
sözlüklerde herkesin başımıza entel kesilmesi, aslında entelektüel bakımdan yetersiz kalan insanların bile aşmışlaşması durumudur.
anlatılmak istenen buydu sanırsam.
