Bir noktadan sonra kullanıcı tabanlı uygulamaların aslında can sıkabileceği gerçeğini kabul eden yazar beyanıdır.
Ha ben mutluyum o ayrı. Üslup önemli tabi. Başlığı frame de görme arzusu da olabiliyor bazen. Gemiler falan.
2012 senesinde pılımı pırtımı toplayıp gitmemdeji sebep buydu aslında.
Madem bozdu, defolur gidersin kızım dedim kendi kendime.haklıydım.
seneler sonra döndüm kürkçü dükkanına; sol tarafta kayda değer bir başlık yok,açılanlara girilen entry sayısı sınırlı.
insana ve fikre verilen saygı çokça az.
zaten toplasan ortada fikre dair emare de az.
Oysa hepimiz televizyon başında şirinleri bekleyen tiplerdik, ne değişti?
Küfürden dolayı çaylak yapıldığı iddia edilen yazarlar varken, bazı yazarların aleni küfürleri görmezden geliniyor. Koruma mı var anlayamadım. Format desen zaten kimsenin pek umrunda değil.
Yıllardır süren muhabbet ancak gerçek muhabbet. Sol frame'e bakınca midesi bulanıyor insanın. Tekrar tekrar kusturuyorsunuz beni. Ayıp günah. Prim vermemek için eksilemiyorum bile artık. Biz bunları beslemedikçe bunlar gider sandık, gel gör ki vaziyet öyle değil. Kurtulamıyoruz.
Birkaç gün önce döndüm daha sözlüğe. Niye uğramadığımı hatırlattınız, teşekkürler.
yılların geyiğidir. ama artık burdaki durum bozulmaktan öte. akşama kadar oylama muhabbeti yapanlar, laf olsun diye yazanlar, herkese, herşeye küfreden bir garip kitleyle karşı karşıyayız. bu insanlar takdir gördükleri içinde sayıları gitgide artıyor.
kezbanlığın, değerlere saldırmanın, sığ milliyetçiliğin,
tahammülsüzlüğün hit olduğu bir yerde kelimeler bitiyor artık.
