sozluk yazarinin kalbinden fiskiran kanlari eliyle kapatmaya durdurmaya calismasi ama ruhunun bedeninden ayrilirken son bir kez donup agir yarali bedene, adios diyerek ruhlar alemine karismasi. sonrasi cok karisik hic sormayin.
acaba ben ölsem yalan söylüyorum zannederler mi? gerçi ben ölürsem ailemden kimse sözlükte yazar olduğumu bilmediği için öldüğümü haber vermez. ben ölürsem öldüğümü sözlükten kimse bilmeyecek mi acaba? ölmeyeyim zaten tövbe tövbe. belki ablam bez bebek nana'ya haber verir öyle bir şey olursa. ama şurası kesin ki ölmeden öldüm diye yazmam. belki de ölürsem bu sonsuza kadar bilinmeyecek. insanları kandırmak en sevmediğim hatta en nefret ettiğim şey.
hiç unutmam 6 sene evvel sözlüğe yeni üye olmuştum. rahmetli yazar (bkz: cotton candy) vefat etmişti. ne zaman girsem sözlüğe aklıma gelir. buda sözlüğün bende kalan acı hatırasıdır.
Ben şimdi ölünce bu uludağ yazarlığım açık mı kalacak dediğim durum. Ne saçma lan... Düşünsenize ben ölmüşüm ama siz benim profile bakıyorsunuz, tuhaf tuhaf şeyler yazmışım, ölünün hesabı lan o! Ama yüzünüzde saçma bi ifade belirecek bakınca hatta belki bir iki komik şey görüp arkamdan güleceksiniz beni böcükler kemirirken, garip lan hakkaten ne bilim küçük bir foto koydum hesaba bakarsınız belki arada diye ama fotoda da bi şeye benzemiyor. oğlum ölürsem arkamdan küfür etmeye falan kalkmayın yeminle dedelerinizi bulurum öbür tarafta çok ağır küfür ederim ''ne biçim torun yetiştirmişsiniz lan!'' diye, adam gibi 3kulfu 1elhamımı okuyun bi de bamsibeyrek46 adı geçince hürmeten ''Ya çok ibne yazardı'' demek yerine ''Ya iyi yazardı'' deyin kafi... Hadi hayırlı işler...
sözlükte birinin ölümünün ardından nick altı entry girmek de, bununla ilgili 'ölümden prim yapmak' formatı başlıklarla ayar vermek de adetim değildir. ama son günlerde çok sıklaştı bu. sanki Tanrı bir şeyleri gözüme gözüme sokmak istiyorcasına, ardı ardına gencecik insanların gidişiyle sarsılıyorum. tanımadığım halde hiç birini, hiç biriyle tek bir merhabam olmadığı halde, o 'gelişmeler' butonu yanınca birden. telaşlanıyorum. artık gelişmeler butonun ışığına tıklamak istemiyorum, sanki gelecek kötü haberleri tıklamayarak önleyebilirmişim gibi. ve her seferinde yeniden aklımdan aynı şey geçiyor. hayat ne kadar garip, boş ve ölüm ne kadar yakınlarımızda dolaşıyor. bir rüzgar gibi ensemizi sıyırıp geçiyor bazen, bazense bir fırtına olup tozuna katıyor hepimizi. ve düşünmeden edemiyorum insan olmamdan mütevellit; ya bir gün o gelişmeler buton ışığı benim için/ sevdiklerim için yanarsa. düşünmesi bile gerçekten kötü. bütün hepsine rahmet diliyorum. mekanları cennet olsun.
- dostum ziggy marley ölmüş ya.
+ oha lan, jamaicada yas ilan edilmistir kesin.
- nasil yani ya?
+ bob marleyin yanina mi gommusler?
- ne diyosun abi kafayi mi yedin?
+ ziggy marley ölmemiş mi oolum?
- o degil ya sozlukteki ziggy marley ölmüş abi.
+ lan ben de bi sey sandim. neyse...
- kalbini skiim lan adam ölmüş, ölmüş amk!
+ lan 14.000 küsür yazar var daha.
- sktir git!
internette açtığı bütün hesaplar sahipsiz kalacağı için hüzünlü bir durumdur. düşünün ki o yazar artık entry giremeyecek, ayar veremeyecek, bkz larla coşturamayacak... * (bkz: gaza gelmek)
Ölüp gitsem buralardan,
Ağzımda bir kürdan,
Haberin olur mu söyle,
Allah için söyle...
Nedenini sorsan arkamdan,
Haberim olur mu söyle,
Vicdanın varsa söyle,
özlem duyar mısın az da olsa;
Her şey için çok geç olmadan,
Alsan eline kağıdı, kalemi
Yazar mısın söyle,
Nasılsın denek diye...
Kim olduğunu bilmesem de,
Eğer ki insanoğlu insan isen,
şekilci olma lütfen,
Biraz da borcun varsa yaradana,
Söyle hadi durma söyle,
Ne acı olurdu okumadan önce ölmem...
http://www.hurriyet.com.t...uncusayfa/7813145.asp?m=1
Şu linkteki ekşisözlük yazarının hakkında ölmeden önce ve öldükten sonra yazılanları okuyunca bir tuhaf oldum. kimbilir hiç tanımadığım halde beni andı belki. size bir mesajı var bilemiyorum... (bkz: kerrigan)
Kendime üzülmedim yemin ederim. Kendime niye üzüleyim. Burada gerçekten hayatta tanıdığım kimsem yok. Gerçek hayat, sanki burası sahteymiş... Evet sahte. Git o vefat etmiş kızın entrylerine dokun şimdi. Ben tanımadığım halde kötü oluyorum. Bir de tanıyanlar ne haldedir, ya da ben tanısam ne halde olurdum.
Ölüm bizi birbirimize yakınlaştıran, iki elimizi yüzümüze sürdüğümüz duru bir su...
daha once baska sozluklerde yasamis oldugumuz bir olaydir.
basta saka gibi glemekte de tanimayan kisinin bile uzulmesine neden olmaktadir.
eger zirvedir, sudur budur gibi birebir etkilesim ve kaynas muhabbet icine girilmisse sarsici olabilecek durumdur. o yuzden cok fazla sosyallesmeyin. yazin yezinizi gidin. milletle tanisip kaynasmayin. sonra cok koyuyor.
buradan o arkadasimiza allah'tan rahmet diliyoruz.
sözlükte tanıyanlar vardıysa ve haber verirlerse gelişmeler'de bildirilecek olaydır.
ölürsem buradan tanıyanlara sesleniyorum, haber verin de öyle kaçıp gitmiş gibi olmayayım. *
Bu söylenecek olanlar gayet çekici bir fitne içinde bulunan ve daha aklını kaybetmeyen bazı gençlerle bir muhaveredir:*
Bazı gençler tarafından, günümüzde yaşanan aldatıcı ve cazibeli istek ve heveslerin hücumları karşısında, “Âhiretimizi ne şekilde kurtaracağız?” diye, Risale-i Nur’dan yardım istediler.
Ben de Risale-i Nur’un manevi şahsı adına onlara dedim ki:
Kabir var; hiç kimse inkâr edemez.
Herkes, ister istemez oraya girecek.
Ve oraya girmek için de üç tarzda, üç yoldan başka yol yok:
Birinci yol: O kabir, imanlı insanlar için bu dünyadan daha güzel bir âlemin kapısıdır.*
ikinci yol: Âhiretin varlığını kabul eden, fakat nefislerine itaat ederek haram keyiflerin ve sapıklıkların peşinden gidenlere, bir müebbed hapis ve bütün dostlarından bir ayrılık içinde tek kişilik bir hapistir, yalnız başına kalacağı bir hapsin kapısıdır.
inandığı gibi hareket etmediği için, öyle muamele görecek.
Üçüncü yol: Âhirete inanmayan inkar ehli ve dalâlet ehli için, bir ebedî idam kapısı, yani hem kendisini, hem bütün sevdiklerini idam edecek bir darağacıdır.
Öyle bildiği için, cezası olarak aynını görecek.
Bu iki şık açıktır; delil istemiyor, gözle görünür.
Madem ecel gizlidir; her vakit ölüm, başını kesmek için gelebiliyor ve genç, ihtiyar farkı yoktur.
Elbette, daima gözü önünde öyle büyük, dehşetli bir mesele karşısında biçare insan, o idam-ı ebedî, o dipsiz, nihayetsiz haps-i münferitten kurtulmak çaresini aramak zorundadır.
karması fırlayacak olan yazardır. hiç bir entry'sini okumamış olsak bile o öldükten sonra ilgi fazlasıyla artar. boktan entrysi olsa bile şukelaya basılır. son görevimizi yapalım gibisinden.
