sözlükte birinin ölümünün ardından nick altı entry girmek de, bununla ilgili 'ölümden prim yapmak' formatı başlıklarla ayar vermek de adetim değildir. ama son günlerde çok sıklaştı bu. sanki Tanrı bir şeyleri gözüme gözüme sokmak istiyorcasına, ardı ardına gencecik insanların gidişiyle sarsılıyorum. tanımadığım halde hiç birini, hiç biriyle tek bir merhabam olmadığı halde, o 'gelişmeler' butonu yanınca birden. telaşlanıyorum. artık gelişmeler butonun ışığına tıklamak istemiyorum, sanki gelecek kötü haberleri tıklamayarak önleyebilirmişim gibi. ve her seferinde yeniden aklımdan aynı şey geçiyor. hayat ne kadar garip, boş ve ölüm ne kadar yakınlarımızda dolaşıyor. bir rüzgar gibi ensemizi sıyırıp geçiyor bazen, bazense bir fırtına olup tozuna katıyor hepimizi. ve düşünmeden edemiyorum insan olmamdan mütevellit; ya bir gün o gelişmeler buton ışığı benim için/ sevdiklerim için yanarsa. düşünmesi bile gerçekten kötü. bütün hepsine rahmet diliyorum. mekanları cennet olsun.
Ben şimdi ölünce bu uludağ yazarlığım açık mı kalacak dediğim durum. Ne saçma lan... Düşünsenize ben ölmüşüm ama siz benim profile bakıyorsunuz, tuhaf tuhaf şeyler yazmışım, ölünün hesabı lan o! Ama yüzünüzde saçma bi ifade belirecek bakınca hatta belki bir iki komik şey görüp arkamdan güleceksiniz beni böcükler kemirirken, garip lan hakkaten ne bilim küçük bir foto koydum hesaba bakarsınız belki arada diye ama fotoda da bi şeye benzemiyor. oğlum ölürsem arkamdan küfür etmeye falan kalkmayın yeminle dedelerinizi bulurum öbür tarafta çok ağır küfür ederim ''ne biçim torun yetiştirmişsiniz lan!'' diye, adam gibi 3kulfu 1elhamımı okuyun bi de bamsibeyrek46 adı geçince hürmeten ''Ya çok ibne yazardı'' demek yerine ''Ya iyi yazardı'' deyin kafi... Hadi hayırlı işler...
hiç unutmam 6 sene evvel sözlüğe yeni üye olmuştum. rahmetli yazar (bkz: cotton candy) vefat etmişti. ne zaman girsem sözlüğe aklıma gelir. buda sözlüğün bende kalan acı hatırasıdır.
acaba ben ölsem yalan söylüyorum zannederler mi? gerçi ben ölürsem ailemden kimse sözlükte yazar olduğumu bilmediği için öldüğümü haber vermez. ben ölürsem öldüğümü sözlükten kimse bilmeyecek mi acaba? ölmeyeyim zaten tövbe tövbe. belki ablam bez bebek nana'ya haber verir öyle bir şey olursa. ama şurası kesin ki ölmeden öldüm diye yazmam. belki de ölürsem bu sonsuza kadar bilinmeyecek. insanları kandırmak en sevmediğim hatta en nefret ettiğim şey.
sozluk yazarinin kalbinden fiskiran kanlari eliyle kapatmaya durdurmaya calismasi ama ruhunun bedeninden ayrilirken son bir kez donup agir yarali bedene, adios diyerek ruhlar alemine karismasi. sonrasi cok karisik hic sormayin.
