Boş beleş bi hayat yaşıyorum "Allah neden belamı verdi" kitabım yakında sizlerle olur, lütfen beklemede kalın. Ayrıca ben ağlama duvarı istiyorum ya, yok mu omuzunda ağlayabilecegim güzel bi sözlük kızı??
Kuşumu temizliyorum. Yıkadım sipayi. Şimdi boynu bükük duruyo. Sıçan gibi amina kodum. Pıtı pıtı çekyat altlarına girip çıkıyor. Hayır zaten normalde uçmuyordun, ayak altında fare gibi geziniyordun, şimdi yıkayınca mi triptesin. Küstü piç. Ama gelir birazdan kafama sıçmaya. Bakıyo böcül böcül.
sarı renkli ve kapalı bir istanbul sabahında cumartesi cumartesi herkes pireleri ile vals yaparken çalışmak. he enerjimizi ememiyor elbette 1 iş söyleniyorsa 3 iş yapıyoruz. gidere gider geri adım atmak yok. "misli" ile cevap veriyoruz her daim..
Pencere kenarında otururken
sokaktaki insanların telaşlı hallerini izledim.
Caddeler yeni yıla hazırlanıyor,
renk renk ışıklarla süsleniyordu.
Bense bana papatya alan adamı bekliyordum.
O geldiğinde papatyalarım hiç solmayacaktı!
Bu mümkün olur muydu? Elbette!
Aşk, insanın yüreğinde çiçekler açtırıyordu.
Seviyor, sevmiyor...