yazar kişilerinin ünlü biriyle karşılaştıklarında yaşadığı trajikomik anılardır.
12-13 yaşlarındayken bizim emektar kartal ile bursa'ya gidiyorduk. kırmızı ışıkta yanımızda kocaman bir jeep durdu. baktım içinde harun kolçak var. tabi bizim kartalın içinde bir dalgalanma oldu. yolda para bulsak bu kadar sevinmezdik. el mi sallamadık, gülücükler mi atmadık. fakat biz harun'un umurunda değildik. haşa huzurdan bize boka bakar gibi baktı. tabi jipin yüksekliği de bunda etkendi. sağolsun ufak bir el hareketiyle bize işaret çaktı sonra da bastı gitti.
bu hayatımdaki ilk ünlü imtihanıydı ve ben üzerime düşeni yerine getirmiştim. (ağzını bir karış açıp ünlü zata çılgınca el sallamak)
Yine yıllar evvel bizim ilçeye mesut yılmaz gelmişti. anavatan partisi adına seçim konuşması yapmıştı halka. tabi o zamanlar sıkı bir anap'çı olan babam için kaçırılmaz bir fırsattı.
miting bitiminde mesut yılmaz bir otobüsle halkın arasına karışmıştı. otobüsün camından milletle tokalaşıyordu. babam da arkasında beni savurarak otobüse yetişmeye ve mesut abiyle tokalaşmaya çalışıyordu. sonra nasıl olduysa otobüs zınk diye önümüzde durdu. pencereden sarkmış mesut yılmazla babam kucak kucağa geldiler. tokalaşmakla kalmayıp sarıldılar koklaştılar. sanırsın asker arkadaşı.
herneyse efendim ben de mesut abi'yi yakından görmüş oldum. yavaş konuşmasına ve devasa gözlüğüne yakından şahit oldum. daha sonradan bu hikaye aile içinde "sen de küçükken mesut yılmaz'ın elini öpmüştün." şeklinde evrimleşti ama olayın aslı anlattığım gibidir efendim.
Birkac ay once okula girdim. Fakulteye dogru gidiyorum. Bir baktim kenarda boyle apaci tarzi bir birey. Siyahi. Bu kim dedim. Renkli tayt giymis. Sari sacli erkek. Sonra sanki tanidik bu adam dedim. Bakiyorum goz ucuyla ama yuruyorum da hic pas vermiyorum. Sonra bir baktim insanlar fotograf cektiriyor falan. Ben bakinca o da bakti tabi. Meger Yattara imis. Artist artist devam ettim ama. Saclar lens mi deseydim keske. Her sey guzel de niye sari?
