türkiye'nin geri kalmasının sebeplerinden biridir. yazar sıfatıyla anılan bu insanların maalesef çok büyük bir kısmı kültürsüz, asosyal, para harcamayı bilmeyen namodern insanlardır. çoğunun bildiği tek konu ismail yk'nın hayatı, çoğunun geyik anlayışı ajdar'dır. en sevdikleri ve güldükleri film recep ivedik serisi olup, izdivaç programını kaçırmamak görevlerindendir. sonra gel de kültür ara, ben boşuna demiyorum yahu! ayda 3000 liradan düşük geliri olanlar yazar olmamalı.
böyle bir durum söz konusu değildir zannımca. türkiye'nin geri kalması sözlük yazarlarının kültürsüz olmasına mı bağlıdır, bu da bir düşünülmelidir.
(bkz: hadi beni güldür biraz)
müthiş tespit. gerçekten bu güzel tespiti için cool adam'ı kutlamak gerek. mesela bendeki kültürün yarısı bu yazarlarda olsaydı interaktif sözlükler şu an dünya çapında en çok ziyaret edilen siteler olurdu.
kültürsüzlük, ''modern'' kelimesine ''na'' olumsuzluk ön eki takıp cümle kasmakla giderilebilir bir kusur olsa gerek. kardeşim al o 3000 liranı; git başka yerde yap piyasanı demezler mi adam' a !
gelir mi? yazar olmakla gelirin ne alakası var sorarım sana terbiyesiz ama kendini bir o kadar kültürlü sayan yazar! günümüzde asgari ücretle çalışan insan çok bu asgari ücreti bulamayan insanda! ki burada da seni kültürüyle ezecek asgari ücretle çalışan yazarda çok.. her şeyi paraya bağlamayı kesin artık! ve kimse kimsenin güldüğü eğlendiği izlemekten veya okumaktan hoşlandığı şeylere müdahele edemez. boşuna dememişler imanla paranın kimde olduğu belli olmaz diye..
Cumhuriyet, tanzimat ve daha önceki dönemlerde insanların edebi ve sosyal yaşamları incelendiğinde lise mezunu herhangi bir kişinin bile günümüzde iki üniversite bitirmiş bir şahıstan daha bilinçli ve kültürlü olduğu gayet açık olarak karşımıza çıkar. En güzel buluşlar ve fikirler en çaresiz anlarda ortaya çıkar. insanlık teknoloji ( Magazin programları, bilgisayar oyunları, chat programları vs... ) sayesinde o kadar boş mevzularla zehirleniyor ki artık araştırmaya, zor durumda kalmaya ve zorundalık hissine kapılmamaya alıştırılmış durumdalar. Çoğunluğa burada olarak bizde biraz dahil olsak bile yaptığımız şeyin aynı anlama geldiği düşüncesinde değilim. Böyle şartlar altında gelişimine devam eden insanların kendine hayat adına donanım kazandırma, bilme ve bilinçlendirme düşünceside bastırılmış oluyor dolayısıyla. Her koyun kendi bacağından asılır.
