çok isteyerek başladım. bir erkek hocanın öğretmen/öğrenci ilişkisini çoook çok başka yerlere taşıma arzusundan ötürü soğudum biraz.
sonra okuduğum yerde kurs aldım, hoca başka yere taşındı.
diğer gelen hocayla -benden yaşça küçüktü, güzel sanatlar lisesinde okumuş- iyiydik, çokça şey öğrenmiştim. ilerleyen zamanlarda hoca kurs vermeyi bıraktı yoğunluğundan ben de her şeye sil baştan başlamak istemedim. her gelen hocanın farklı tekniği vardı, hep en baştan başlattılar. yalnız yaşıma rağmen hızlı ilerlediğimi söyledi hepsi, daha küçük başlasaydım belki kemanla iyi yerlere gelirdim, amatör olarak tabii.
şimdilerde elime alamıyorum kemanımı. hem bir arkadaş eşiğini kırdı tamir ettirmedim hem de hevesim kalmadı... notaları da unutmuşum zaten. içimde uktedir ama bir ağaç parçasına yaslanıp ağlamak. başlamak isteyip başlamayanlar çok şey kaybeder.
