kahrolası çekilmez insanların yaşadığı bir dünyada yaşamaktan istifa etmek.
göz bebeklerinin içine baka baka yalan söyleyebilmeyi başaran artist kılıklı puştlara, sonsuz bir güveni yıkmayı başaran kemirgenlere, iki bacaklı eklembacaklılara, bakan ama görmeyen, konuşan ama asla söylemeyen, dokunan ama asla değmeyen, çalan ama asla bağışlamayan soysuzluklara karşı savaşmak istemiyorum artık!
bu acınası dünyada yapılacak en büyük çılgınlık bu yaşamdan istifa etmektir. buraya yazabileceğim ne çılgınlıklar vardı halbuki. hepsi anlamını yitireli çok oldu.
Bugün laf anlamaz bir amcayı ikna etmeye çalışıyordum o an aklıma gelse kesin yapardım ama gelmedi. Konusmanın ortasında hic birsey demeden koşarak kaçmak. Valla bu amca tam kişisiydi. Arkamdan bakışını tahmin edebiliyorum.
Artık akşam acilin önünde aniden koşarak kaçan hemşire diye show haberde izlerdik.
su dolu küvetin içine girip suyun altında beklemek. eğer gerçek hayat filmlerdeki gibi değilse muhtemelen gazetelerin üçüncü sayfalarında "küvette nefesini tutarken boğuldu" şeklinde haberlerim çıkacaktır.
cam silerken silinmeyen yerler kalıyo. 7. katta oturunca uzanıp silmek olmuyor haliyle. birgün ip takıp hem bunge jumping yapıp, hem de o silinmeyen yerleri silmeyi planlıyorum.
