neredeyse bütün hayatımı değiştiren bir abim vardı. adam çok cesurdu, çok kültürlüydü, çok güçlüydü, çok hızlı ve iyi araba kullanıyordu, çok sağlam içerdi ne içtiği fark etmez, sabah sekiz xanaxla güne başlardı.(şaka değil en fazla beş tane verilirde demeyin), iyi kavga ederdi, hayatımda gördüğüm en hızlı bıçak çeken insandı çıkarttığı anı hiç bir zaman göremedim, eroin krizinde kafasını duvara vurduğu için kafasında bir iki yara izi vardı bir kerede eline bıçak isabet etmiş onun dışındaki bütün yara izleri sırtındaydı, silahlardan çok iyi anlardı, mma yi severdi, eski boksördü, metal müziği severdi, sevgilisi onun için kul köle olmuştu ve sevgilisini aldatırdı çok kolay kız kaldırırdı yakışıklı değildi ama her kadın severdi onu aslında birazda tip vardı, beni üvey evlat diye çağırırdı babam bana yazın yol vermişti 18 yaşındaydım göt gibi ortada kalacaktım ki ben senin eğitim masraflarını karşılarım dedi ama babanın gönlünü al dedi onun söylediği cümleleri ezberden babama okudum adam affetti beni, boks yaptım hep uzun dövüşü sevdim bir antremanda bütün tarzımı değiştirdi, yaşıtlarımdan ayrı tutardı beni ilk gördüğü gün evine çağırdı hep ayrı tuttu beni. herkesten özel bir şeyler var sende tehlikeli çocuksun, ağızın sıkı, konumun başka ama eksik bir çocuksun onuda ben halledicem demişti halletti de helal olsun. kendimi yumruklayarak yataktan kalktığım oldu suratımın bir tarafı şişti annem, babam bir şey fark etmedi ya da umursamadı o ilgilendi bir tek. gerçekten kendimi iyi hissetmeme sebep oldu onun bana manevi olarak verdiğini hiç kimse veremedi. çok mutlu bir insanım ve onun bunda etkisi büyük. bende emeği de büyük.
