babannem bir gün hamur yoğuruyor yırttım kendimi bende yoğuracağım bende diye. rahmetli kıyamazdı çocuklara. tabi annem öfke krizleri geçiriyor heryerini batıracaksın birde seninle uğraşıcam falan diye ama nafile kim dinler annemi. kolları sıvadım daldım leğene. o heyecanla fazla yüklenmiş olmalıym ki omzuma kadar hamura battım. swh.
