kendi ellerimle altın tepside birilerine sunduğum hayatımı geri almayı umuyorum. sizi açık ve net uyarıyorum. sahip olduklarınıza vantuz gibi yapışın. onları çalmak, üstüne çökmek ve sonra 'gitmeseydin! bırakmasaydın! yapmasaydın!' diye çemkirmek için nöbet bekleyen insanlar var. görmüyorsunuz, farkında değilsiniz diye yok sanmayın. varlar. pusudalar.
Öyleyse sözlük ahalisine dair bir umut bırakalım;
Bundan 5-6 yıl önce "kitap kardeşliği projesi" diye bir grup kurmuştuk ve her isteyen göndermek istediği kitapları yazıp birbiriyle eşleşiyordu. Telefon numaraları ev adresleri vs verilmesine rağmen kimse kimseyi asla rahatsız etmeyip kargo paketinden küçük sürprizler çıkıyordu.
Edit; hiçbir grupta bu kadar naif birbirine zararsız insanı bir daha göremedim.
Edit2: hani belki bir umut dedim...
