bursaspor - trabzonspor maçı. bursaspor son dakikada bariz ofsayttan bir gol atıp bizi yenmişti. biz bilet bulamadığımız için bursasporluların arasına girmiştik. melül melül, sefil sefil, hiçbir şey diyemeden ayrılıp gitmiştik oradan. *
beşiktaş-göztepe
inönü stadının muhteşem ortamına ilk kez girdiğim maçtı, beni omzuna alıp fenerbahçeye küfrettiren bira kokulu abi gelir aklıma bu maçı her hatırladığımda.
tarih olarak hatırlamıyorum. hatay'daki hatayspor-adanaspor maçını izlemiştim. türkiye kupası maçıydı. necati'li ali asım'lı adana'yı uzatmada attığımız golle elemiştik.
fenerbahçe-çaykur rizespor maçı. fenerbahçeliydim yine o güne kadar ama kadıköyde maç izlediğim o gün her şey değişti, öyle bağlandım ki fenerbahçeye, yeri geldi hüngür hüngür ağladım, yeri geldi deliler gibi sevindim. ama bir kez bile pişman olmadım. klübün yöneticilerinin ne yaptıkları umrumda değil, benim sevdam fenerbahçeye.
fenerbahçe-trabzon maçıydı herhalde maçtan sonra fener şampiyon olmuştu hayal meyal hatırlıyorum ama çok güzel geçmişti eve dönüşte sarı lacivert şampiyon fener tarzı slogan atıyorduk babamla, hey gidi günler.
samsunspor beşiktaş maçı sene tam bilmemekle büyük ihtimalle 98. ertuğrul oynuyordu beşiktaşta hatta gol bile attı o maç. ama samsunlular yine de hep sevdi ertuğrulu.
