Evlendiğimiz ilk yıl bir beyaz eşya mağazasında çalışıyordum. Akşam 21'de işten çıktım eve yürüyordum; peşimde çok uzun ve çok esmer bir adamın olduğunu farkettim. Yavaşladım beni geçip gitmedi. Yol çok ıssız ve karanlıktı. Hemen mahalle marketine attım kendimi. Adama durumu anlattım. Takip eden adam da yolun karşısına geçmiş dışarı çıkmamı bekliyordu. Marketin sahibi kapıya çıkıp kaş göz yaptı ona. Allah yaratmış ama yüzü o kadar korkunçtuki. Kim bilir ne yapacaktı? Sonra hep eşim almıştı işten beni. Bunun gibi bir kaç takip edilme anım daha var maalesef.
istanbul’da avmdeyim. Bir mağazadayım bir adam karşımdan geliyor ve o kadar dikkatli bakıyor ki ben de diyorum tanıyor muyum ben bu adamı. Büyük biri yaş olarak. Neyse geçtim gittim. Sonra diğer mağazada tekrar gördüm bu sefer önümde durdu kenardan geçtim. Ama hala tam ayılmıyorum ben olaya. sanırım beni kaybetti bir süre yoktu sonra aşağıdan gördü ben yukarıdayım koşarak geliyor manyak. Ben de hızlandım ama yani sakin de olmaya çalışıyorum. Gratise girdim arkadaşlarımı arıyorum. Girmedi oraya bekledim ben baya. Sonra baktım ki karşı mağazada vitrinde lan adam. Mankenlerin arkasına saklanmaya çalışıyor bir şeyler. Ruh hastası. Arkadaşım dedi ki çık avmden hızlıca. Ben de geliyorum.
Çıktım beni yine kaybetti ve koşuyor diyorum görmesin beni tam böyle saklanacakken gördü bu manyak.
Geliyor ben yürüyorum bir yandan telefonla konuşuyorum. Arkamda yani adam çok yakın hissediyorum. Artık dayanamadım durdum döndüm noluyor dedim napıyorsunuz siz.
Sizden çok etkilendim bilmem ne tanışalım diyor lan kaç yaşında adamsın ruh hastası. Ay yazarken kötü hissettim.
Neyse hayır dedim gider misiniz lütfen. O sırada bakıyorum polis falan da yok etrafta. Güvenlik de o sırada girişte yoktu AVM’de bu arada. Tamam dedi. Gitti. Gitti mi hemen bilmiyorum görmedim. Arkadaşım geldi hemen eve geçtim ama yani atlatamadım o mankenlerin orada saklanmış olması çok korkunçtu ya.
Birçok var ama bir tanesini unutamıyorum. Bir yerden eve gidiyordum karşıdan bi çocuk karşımdan geliyordu beni görünce yönünü değiştirdi. Bir işi var unuttu da o sebeple geri dönmüştür diye düşündüm. Ben yürüdükçe çok yakınımda ilerliyordu birkaç defa laf attı. Sonra bir markete girdim ben de belki gider diye abartısız bir saat oyalandım. Çıktım baktım kapıda beni bekliyor. Eli yüzü de normaldi yani garip bir tipi de yoktu. Neyse hızlıca yürümeye başladım. Yanıma geldi numaramı istedi adımı sordu. istemiyorum teşekkür ederim dedim yürümeye devam ettim. Kolumu tuttu son kez soruyorum dedi. Tam da emniyet binasının önündeyiz bırakmazsa polis diye bağıracağımı söyledim. Sonra bana dönüp "of senin de iyice götün kalktı ama." Dedi. Çok salakçaydı ahahaha. Sapıktan da trip yedim.
Neyse bıraktı ama hala peşimde gelme diyorum koşuyorum o da koşuyor ve öğle saatleriydi. Karşıdan polis arabası geldi önüne atladım. Tam o esnada gelen minibüse atladı gitti. Polisi görünce.
Birçok kere başıma bu geldi ama sapıktan trip yemek çok komik gelmişti.
Bir dönem mit takip etti sanırım. Niye bilmiyorum.
O dönem feto hakimdi. Ben de biraz terstim onlara.
Yürüyüş yaparken bakıyorum kapalı kasa beyaz transit. Biraz yürüyorum önüme geçmiş park etmiş yine. ilerledim yine önüme park etmiş. En son durdum baktım baktım, fark edildiğini anlayınca basıp gitti.
Belki birine benzettiler veya ben yanlış anladım bilemiyorum.
Bir kez de tren beklerken volta atıyordum. 2 tekinsiz tıp peşimden geliyor. Belli yankesici gibi. Biraz düşündüm sonra dönüp üzerlerine yürüdüm. Aralarından geçtim. Sanırım tırstılar. Yoksa boku yemiştim.
Roma havaalanında sivil polis takip etti. Yanımda havacı biri vardı, uçakta nasıl olduysa tanıdı yanıma geldi sordu falan hayret bisey. Neyse ayıp olmasın diye beraber yuruyoruz kontrol noktasına. Sağa sola bakınıyordu dikkat çekmiş tabii. Durdurdu polisler kimlik istedi belge gösterdim italyanca konuşup, aaa Türk müsün deyip şaşırdılar özür dilediler.
Ne ponçik insanlarsınız lan siz, biz Peşmerge’yle birbirimizi ışid zannedip karşılıklı takip ettik. Baktık ki sıkıntı tınne serçeva sersera deyip olaysız dağıldık!
Küçükken tinerci takip etmişti. tabi ben safım 3 arkadaş evden uzaklaştık. Adam poşete bir şeyler dolduruyor çekiyor falan. Abi bu ne dedim ben hastayım bu astım ilacım dedi. Arkadaşlar gidelim diyor bende hasta adamı bırakmayalım diyorum. Sonra arkadaşlar kaçtı gitti ben tek kaldım bu adam üstüme doğru geliyor eline bir bez aldı bir şey döktü ben bi kaçtım öyle korktum kaçtım ki bir anda evdeyim. Arkadaşlar eve geldi anneme oğlunu biri kaçıracak demeye öyle koşmuşum amk. Sonra öğrendim ki bu puşt bebeleri dilendiriyormuş sonra bir süre kapının önünde oynattılar.
