gitme diyemiyorum ona. aslında bunu söylemeye hakkımda yok. bir ses var içimde ama durdur onu diyor. aynı şehirde olun ayrı olsanda. güzel bir hayatı olmalı bunun için sırf ses çıkaramıyorum belkide. ama gitmesin istiyorum. 30 dakika sonra o kalkacak otobüse binmesin.
arkadaş bütün arkadaşlar mı evlenir bir yıl içinde. hepsi hepsi gitti çevremden. insanda istemeden de olsa bir baskı oluyor. birileri fısıldıyor kulaklarıma:
-herkes birer birer gidiyor, ya sen?
-ne beni ya ne ben? acelemiz ne?
-a olur mu ayol acelemiz ne? zaman geçiyor kuzum bir an önce git artık.
-iç ses! bir huzur ver yaa!
böyle bir şeyler işte.
