arkadaş bütün arkadaşlar mı evlenir bir yıl içinde. hepsi hepsi gitti çevremden. insanda istemeden de olsa bir baskı oluyor. birileri fısıldıyor kulaklarıma:
-herkes birer birer gidiyor, ya sen?
-ne beni ya ne ben? acelemiz ne?
-a olur mu ayol acelemiz ne? zaman geçiyor kuzum bir an önce git artık.
-iç ses! bir huzur ver yaa!
böyle bir şeyler işte.
gitme diyemiyorum ona. aslında bunu söylemeye hakkımda yok. bir ses var içimde ama durdur onu diyor. aynı şehirde olun ayrı olsanda. güzel bir hayatı olmalı bunun için sırf ses çıkaramıyorum belkide. ama gitmesin istiyorum. 30 dakika sonra o kalkacak otobüse binmesin.
portfolyoma güney amerika, asya, doğu avrupa, iskandinavyalı kızları eklemiş olmama rağmen hala bir izmirli kız ekleyememiş olmam hakikaten canımı sıkıyor.
herkes tarafından çok hoşlandığım kız dahil en yakın arkadaş olarak görülmem, bu özelliğimden nefret ediyorum ve bunu kimseye söyleyemiyorum herkes en iyi arkadaşı olduğumu düşünüyor.
sana önce bişey söyleyip kırıldığın için ben öyle demek istemedim diye çevirdiklerim varya hepsi tam tamına öyleydi hatta daha bile fazlasıydı. bide öyle mal mal sosyal medyadan gönderme yapmak yerine biraz adam olsaydın lan.
Ablamin sevgilisine sen ne adi şerefsiz köpek herifsin allah senin belanı versin ablama cektirdiklerini misli misli anandan bacindan çek pislik herif. Bunu söylemek istiyorum o kadar zor ki susmak zorunda kalmam. Konussam dahi bir şey degistiremeyecek olmam.