sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

Çok yalnızım be sözlük.Dün annem,"Çok yalnız mısın,ondan mı mutsuzsun?"dedi,bir şey diyemedim,sustum.Annem bilse de yalnız olduğumu kabullenmek onu daha çok üzeceği için,belki de kendim çok üzüleceğim diye sustum,biliyorum.Biliyorum,şuan yanımda anne ve babamdan başka kimse yok,dostum diyebileceğim,güvenebileceğim tek bir kişi kaldı annemle babamın dışında,herne kadar onun hastalığı sebebiyle gezip tozan,beraber eğlencenin dibine vuran dostlar olamasak da,bir iki mesajla birbirimizi gülümsetebiliyoruz ya,onun da varlığına,nefesine şükürler olsun.Anne babam için minnettarım Allah'a,çok arkadaşlığımı maziye gömmüş olsam da,şu sıralar arkadaşım konumunda olan birine katlanmakta bile güçlük çeksem de,o tek dostum için de.Ama yalnızım ama çok yalnızım.

23 yaşındayım yaşıtlarım mesleklerine ilk adımlarını atıyorlar, evleniyorlar bense babamdan dayak yiyorum. çok kötü hissediyorum. yeni mezunum ve çaresizce sınava çalışmaktan başka elimden bir şey gelmiyor. iki işe girip çıktım son beş ayda şuansa yerimde sayıyorum. hiç değer görmüyorum şu hayatta ne ailemden ne de yakınım dediklerimden. hayatı çok severken nasıl olduda intiharı düşünen biri oldum şaşırıyorum.

Burasi ayikken cekilmiyor, alkolik yaptin beni ismail.

"Gezegen bir hapishane insanlar mahkumdan ötesi değil."

Bu sabah işe, okula artık evden ne için çıktıysam çıktım ve bir zaman sonra yolda nereye gideceğimi unuttum sonra beynimi yokladım ve o an hiçbir şey hatırlamadığımı fark ettim. Düşünsenize beyniniz bir anda her şeyi siliyor ve siz sokakta kalıyorsunuz, adım bile atamıyorsunuz çünkü ne yapacağınızı bilmiyorsunuz.
ilk defa başıma böyle bir şey geldi.
Sonra geçti ama güzelim beynim beni çok erken terk edecek sanıyorum o da haklı çok hoyrat kullandım zamanında.
Affet beni beynim.

bazen sesin çağlasın istersin,
kelimelerin içinde kaybolmak ve dahası hapsolmak..

ama korkuların ve bitmeyen yorgunluğun buna engel olur..

Bazı insanlar hayatınıza boş yere girmezler,iyi ya da kötü şeyler boş yere olmaz. Her şerde bir hayır, her hayırda bir de şer ne kadar da doğru.
Hayatta yaptığınız, yaşadığınız hiçbir şeyden; hayatınıza girmesine izin verdiğiniz, hayatınızdan geçip gitmesine izin verdiğiniz hiç kimseden pişman olmayın. Aslında onlardan çok şey öğrendik.
Sevdiğinize pişman olmayın,sizi üzen şeylere pişman olmayın.

Bizi biz yapan da bunlar değil mi zaten?

https://youtu.be/ADw39oXaMn0

Duygularımın, iç dünyamın ve bilinçaltımın esiri olduğumda hayat benim için tam bir işkenceye dönüşüyor. Duygu yoksunu ve hissiz bir robot olmam için hayat beni zorluyor. Düşünmeden, sorgulamadan, sevmeden, sevilmeden yaşamamak için direniyorum ama yenik düşmek üzereyim. Çünkü bu işkenceye daha fazla katlanamıyorum.

https://www.youtube.com/watch?v=3pPVjzVPmxA

bazen yaşamı kendimize fazlaca yük haline getiriyoruz. bugün otobüsten inip koşar adımlarla eve yürürken şarkının 1.54 saniyesinde irkilerek idrak ettiğim bir durum oldu bu. yağmurdan kaçarak, soğuğa direnerek koşarcasına eve yürüyor, daimi bir telaşın içerisinde kim olduğumuzu, neyden nereye kaçtığımızı unutuyoruz.

bu farkındalıkla adımlarımı yavaşlattım, yağmurda tamamen ıslanmak için saçlarımı dağıttım, rüzgarı-soğuğu hissetmek için atkımı gevşettim ve parçayı, aynı zamanda da insan olmak denen kavramı iliklerime dek hissederek yürüdüm. herkesin ardında kalmıştım, herkes bir şemsiye açıyor yahut yağmurdan korumak için sarıp sarmalıyordu vücudunu.. yaşamımızın hangi alanında neyi bu kadar sakınıyoruz sanki ? beni bu telaş öldürecek diyordu ya şair, bazen etrafımızdaki kaosa gözlerimizi yummak ve bir çarkın dişleri olmaktan sıyrılmak gerek. gökyüzüne bakacak vaktimiz dahi yok ! oysa, insanın ruhundaki manayı idraki ancak böyle anlarla mümkündür. bazen kısacık da sürecek olsa anın olağan akışının dışında tutmalı insan kendini. geride de kalsa adımlarını yavaşlatmalı, üşüse de soğuğa kafa tutmalı ki yaşadığını hissetsin, ayrı olduğunun ayırdına varsın.

sözün özü, bir pencere açmak gerek daima; her yerden evvel ruhumuzda, herkesten evvel kendimizde..

Bir süredir devam ettiğim bir fotoğrafçılık Kursu var. Bugün açıköğretim sınavlarımın olması hasebiyle düzenlenen geziye katılamadım. Geçen haftalarda da gitmediğim olmuştu. Neyse sadede geliyorum, çok da samimi olmadığımızı düşündüğüm bir arkadaşım mesaj atmış, “yokluğun çok belliydi” diye. Son zamanlarda aldığım en güzel mesajdı sanırım. “Kendine şiirler yazdıracaksın bana, yapma” dedim, o da bir parça mest oldu.

Sevilmek, verilen kıymeti belli etmek falan güzel şey ulan bunlar. Neden hala öküzlükte diretiyonuz, mal mısınız?

Dinlediğiniz için teşekkürler.

Ben var ya ben yalnızlığa mahkumum aq. Ben çok malım lan.

https://youtu.be/D8kbvqRVJR4

teoman' ı da çok sevmem ama gerçekten bazen, ne yaparsan yap olmuyor bazen

zorlasan gücün yok, devam etsen hevesin yok.

bi naylon poşet gibi, rüzgar nerden eserse oraya savrulasım var.

https://www.youtube.com/watch?v=6ipmFGRMcfI
sürünüyoruz...

son bir kez uyumak ve uyanmamak istiyorum.

Bir dediğim bir dediğimi tutmuyor sizin de öyle mi ? Soru işaretini tersten görüp ünlem yapanlar derneğine hoşgeldiniz.

Searched the seas of gold
How come it's got so cold?

görsel

Bunu göndermiş bugün bana benim için yeri ayrı olan biri.
Hem de en sevdiğim dizilerden yedi numara'nın karakterleri olan fotoğrafı ile.

Okuyunca durdum düşündüm bi.
Kaç kişi var acaba hayatımda burada anlatıldığı gibi egolardan arınmış, kaybetmemek için itinayla davranan, uzakta olsa da yanımda olan...

Bir elimin parmağını geçemedim.
Sonra dönüp arkama baktım.
"Bunca yıldır ben ne biriktirmişim?" dedim.
Uğraşmışım, taviz vermişim, alttan almışım, sevmişim, değer vermişim, hep destek olmuşum...
Peki ya ben ne görmüşüm?

Cevabı kendime verince rahatsız oldum.

Şu fotoğraf ve yazı kendime veremediğim aslında belki de vermek istemediğim cevabı verdirdi bana.

Kaybetmemek, incitmemek için itinalı davranan...

Bu bir aydınlanma ve yeniden doğuş mu?
Tabi ki değil bunun da farkındayım çünkü insanlar değişmez, ben de değişmem biliyorum.
Kısa süreli bir şok dalgası vurdu geçti hepsi o.

incitmemek için itinalı davranırken ne kadar incindiğimi görmek hoşuma gitmedi.
Hepsi o!

oysa herkes öldürür sevdiğini arkdşlr.

Yalan. Doya doya yalan söylemek istiyorum.

nerde, kimin yaptığı önemli değil bir ortam, bir insan size, kişiliğinize zarar veriyorsa uzak durun. asla kişiliğinizden taviz verip kimselere benzemeyin. kötülük, ikiyüzlülük öğrenilebilen bir şey. temiz kalabilmek için uzak durmayı, hayır diyebilmeyi, mesafeyi korumayı bilmek lazım. aksi halde kendinizi yitirip, başka birine dönüşebilirsiniz. bu yozlaşmanın içinde insanın kendine sıkı sıkı sarılması, koruması lazım.

dat diri dat dat
dat diri dat dat
dat diri daaaaaaaaaaaaat daaaaaaaaaaaat.

Adam olun. insan olun. Düzgün olun. Sevecen olun. Karakterli olun.

''Seni seviyorum. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum.''

görsel

nereye kadar şiddet. iyi insan olun amk.