bugün

Ortalama 155 gün sonra ilk entrylerim, soylemek istedim.
seni ne kadar sevdiğimi bir bilebilsen...
şaka maka 10 yıldır flamenko gitar çalıyorum. hayat hikayem, hayallerim, hayal kırıklıklarım o attığım rasgueadolarda, alzapualarda, gizli.
ben endülüs'ün ruh göçmeniyim.
görsel
görsel
Emekli teyzeler, amcalar facebook grubu gönderisi gibi olsa da gerçekten doğru. Kuzenim wp durumuna atmış.
(bkz: arkadaşların anuakoyim)
şöyle üç beş kişinin göbek deliğinden gırtlağına kadar neşteri çekmek dururken yine hayalleriyle avunuyoruz. bizden bi bok olmaz bu hayatta!
Kendime her yeni gün diyorum ki "her şeyin tam da böyle olması gerekiyordu". Bunu biliyorum ve tekrar ediyorum. E o zaman neden bu kadar üzgünüm.
Bir an durup düşünüyor insan , sanırım her şey o kadar da ters gitmiyormuş heh !
Keşke daha cesaretli olsaydım. Keşke daha açık sözlü. Biliyorum "keşke" pişmanlığın dilde bıraktığı yaradır. Şimdi öyle şeyler ile boguşuyorum ki seni düşünmek çok lüks benim için ama bazı geceler hâkim olamıyorum kendime.
takipçi sayım 61 olmuş*.
Gözlüğünüz dekor mu?
Elbet bir gün bizim de çiçeklerimiz açacak Sabri abi.
okuki hayatını kurtar yalanına inanmayın bunun farkında olun okuyanların hayatı kurtulmuyor ne için okuyosun hiç sordunmu kendine bir güzellik yapıp ben anlatayım sana sabah erkenden kalkıp sakal tıraşı olup koştura koştura servise yetişip gününü başkasını zenginleştirmek için harca ve saygı görme günümüzde hakimler hapiste doktorlar dayak yiyor.

Tavsiyem kendini geliştir iyi hoşda nasıl yapıcak onu gardaş diyenleri duyuyor gibiyim günümüzün olayı yazılım teknoloji udemy den kurs satın al okurken bi kenardan kodlamayı öğren girişimcilik yap unutmaki hiçbirşey kolay değil eğimli yolda ilerlersen daha hızlı yol alırsın.
Dahi anlamındaki de'yi falan geçtim ama soru eklerini ayıramayan insanlara çok sinir oluyorum. Yüzüne yüzüne "cahil, o öyle yazılmaz" diyerek ezesim geliyor.
her nesnenin bir bitimi var ama aşka hudud çizilmiyor mihriban.
Allah rızası için beni bir yerlerden arasınlar ve desinler ki işe alındınız pazartesi iş başı, artık delircem.
boş başlıklara içi boş entrylerle destek vermişim; entry silmekten iflahım kesildi.
inatlaşarak gurur yaparak seni kaybettim ama sensiz olmuyor olduramıyorum.Bi yanım eksik çok eksik hemde. Yanına gelicem seni bi defa uzaktanda olsa görmek için herşeyimden bütün varlığımdan vazgeçebilirim. Keşke gelsen bana eskisi gibi olsak sana sarılınca bütün derdim tasam gitse. Nefes alamıyorum sensiz sende benim gibi hssediyosun. Biliyorum. inadı bitir gel be adam.
Dikine değil, yanlamasına kestiğin elmanın kusursuz yıldızını bana gösterdiğinde severdim seni...
yolculukların ve haberleşmenin daha uzun sürdüğü, her şeyin özümsenerek ve hakkının verilerek daha yavaş tüketildiği eski zamanlarda yaşamak isterdim.
dünyayı güzellik kurtaracak ve bir insanı sevmekle başlayacak her şey. seviniz.
insanin tam kafa dengini bulmasi nasil bir his? Gece limandan aradiklarini gordugumde arama kurtarma dalisi diye korkmaktan nasil vazgececegim? Bosa koysan doldurmam, doluya koysan tasarim ruh halinden biri beni cikartabilir mi? Peki her dalista kanayan burnum icin neden hala hastaneye gitmiyorum? Kendimi onemsemiyorum yada korkuyorum? Bir sise sarap icip kusunca sizde once kan kustugunuzu dusunuyor musunuz?
Üzülecek kadar şey öğrenmeyin, bırakın dünyayı başkası kurtarsın.
zamanın bir an önce geçmesi için elimden gelen her şeyi yapıyorum. takvimde birbirini kovalayan haftaları görünce zevk alıyorum. bu günlerin bir daha geri gelmeyecek olması zerre kadar umrumda değil. ömrümün azalması da.